Kaymakam Bey Geliyor! – Şaban Gürtuna

Akhisar’daki evimizi büyük bir tadilata sokmuştuk. Eşyalarımız paketlenmiş, bir odaya üst üste yığılmıştı. Tadilatın tamamlanması 45 gün sürecekti. Bu süre boyunca oğlumuzun Tire’deki evinde kalıyorduk. Tadilat neredeyse bitmek üzereyken, eksikleri kontrol etmek için Akhisar’a döndük. İşleri gözden geçirdikten sonra müteahhide birkaç talimat verdik ve eksikleri tamamlamasını istedik. Bir miktar ödeme yapmam gerekiyordu, bu yüzden hızlıca müteahhidin bürosuna uğramaya karar verdim.

Şehir içi trafiği oldukça yoğundu. Bez de aracı Kaymakamlık önündeki boş alana park ettik. Araçtan inip müteahhide ödeme yapmak için yürümeye hazırlanırken, altmış-yetmiş metre ileride iki trafik polisi araç kontrolü yapıyordu. Polislere göz ucuyla baktım. İçlerinden biri aniden elini kaldırarak işaret etti ve, “Aracınızı oradan çekin!” diye seslendi.

Tam polislere doğru yönelip, “Beş dakikacık izin verir misiniz?” diyecekken, ilginç bir şey oldu. Polislerden biri beni görünce ani bir duruş sergiledi. Elini göz hizasına sert bir şekilde kaldırarak selam duruşuna geçti! Şaşkınlıkla bakakaldım. Ardından hızla bana doğru yürümeye başladı.

Tam yanımıza geldiğinde yüzünde hafif bir mahcubiyet belirdi ve gülerek, “Hay Allah! Ben sizi kaymakam bey sandım!” dedi. Ben gülmemek için kendimi zor tuttum ama yüzümde hafif bir tebessüm vardı. Durumu bozmamak adına, “Beş dakika müsaadeniz var mı?” diye sordum. Polis, hâlâ mahcup bir ifadeyle, “Tabii efendim, işinizi görün ve hemen ayrılın,” dedi.

Teşekkür ettim ve polislerin selamı eşliğinde Kaymakam Bey edasıyla uzaklaştım. Büroya gidip ödemeyi yaptım ve işlerimi hallettim. Döndüğümde hala polislerin bakışlarını üzerimde hissediyordum. Araca binerken eşim ve oğlum ne olduğunu merakla sordu. Durumu anlattığımda kahkahalar havada uçuştu.

O gün Akhisar sokaklarında kısa bir süreliğine Kaymakam Bey olarak dolaşmanın keyfini yaşadım. Ama bir yandan da düşündüm; demek ki ciddi bir yüz ifadesi ve düzgün bir duruşla herkesi etkileyebilmişim! Belki de bu olaydan sonra polisler beni her gördüğünde aynı selamı vermeye devam edecekti. Kim bilir, belki bir gün gerçekten kaymakam gibi hissettirirdi!

Akhisar – 2015

Sosyal Medyada Paylaş :