Nadas – Hale Koray
Sevdanın mumu yatsıda söner.
Sönecek.
Doyan açlık gibi
ansızın
isimsiz bir doyumla
kuralsız bır oyunla
görünmez ellerle
kapkara bır kerpetenle
sökülen yürekten
pastoral sesler bekleme!
Beklemeyin kuş sesleri arı vızları
peygamber çiçekleri üzerinde
ses verir yerine.
Bir konçertodur yanılsamalar.
Korku birinci keman, bas bariton bir çello,
Ay geçer, yıl erişir.
Nadasa kalır acılar
o esrik tarlada.
Bir de ölü bir kuzgunun,
siyahta unutulan telekleri.
‘Burada bir zamanlar hayat vardı’ gibi duran.
Öylece sessizce.