Köşeli Kalem – Mehmet Demir

Aylardan eylül altı yaşına gelmiştim
Arkadaşım yeni aldığı önlüğünü gösteriyor,
Bütün çocuklar okul hazırlığı yapıyordu
Ben ise hala okula yazılmayı bekliyordum.

Geceleri yatağıma girdiğim zaman
Uyuyamıyor kalbim pıtır pıtır çarpıyordu
Ah! Benimde bir annem babam olsa diyordum
İşte o gece,sizi gördüm rüyamda öğretmenim sizi.

Beni okşayan pamuk ellerin vardı
Bir ana sıcaklığında şefkatle
İşte o.o ellerin varya öğretmenim
Cennetten bir güldü mis kokan.

Hani kalemim bittiği zaman
Sana söyleyemeyip evde unuttum dediğim
Sizinde arkadaşınıza bir kalem verin
Yada çekmecenden çıkarıp köşeli bir kalemi
Buyur çocuğum derdin ya.

Sanki beni okuyordun öğretmenim
Hele her günaydından sonra başımı okşayıp
Nasılsın evladım deyişin varya.
Bir anda hem anam hem babam oluvermiştin.

Hatırlıyormusun yırtık pabucumun farkına varıp
Bana aldığın o kocaman bot var ya öğretmenim
Hala onu saklıyorum biliyormusun
Evimin en güzel köşesinde.

Hani her gün okul kantinine gider
Ben tokum derdim utancımdan
Bana bir simit alırdınız
Sevinçle koşar bir köşecikte yerdim onu.

Sonra yıllar yıllar birbirini kovaladı
Meydan okudu dalgalı beyaz saçların
Esen cehalet rüzgarlarının inadına
Yılmadın yıldıramadılar seni.

Dalgalandın ay yıldızlı bayrakla
Hakkari de.Erzurum da Karst’a
Bazen çığlara meydan okudun vadilerde,
Bazende hedef oldun haince sıkılan kurşunlara.

Can dedin canlarım dedin canından oldun
Binlerce can yetişti can oldu canlarınıza
Bak zafer sizin sizin öğretmenim.
Yine anlatamadım boğazımda hıçkırıklar
Duygularım kilitlendi yüreğimde.

Sizin verdiğiniz köşeli kalem varya öğretmenim
Dertlilere derman yazıyor şimdi
Vatanın en ücra köşelerinde
Reçete oluyor hastalara
Okuma yazma öğretiyor bebelere
Ve şimdi sana yazıyor ÖĞRETMENİM.

Kefenler mi örtecek şimdi seni
Yoksa kürek kürek atılan topraklar mı
Biliyorum sen yine dolaşacaksın sıraların arasında
Yine okşayacaksın seveceksin bizi.

Botlar alacaksın yetimlere kocaman
Yine simitlerle sevindireceksin bizi
Sen hep yaşayacaksın biliyorum.