Kadın Öyküleri – Gönül Duranoğlu

Bir alacalı çocuk gülüşü mü?
Yoksa bir kırgın bakışı mı?
Bilemediğimiz
Çağlar boyu alıp
Vermeyi düşünmediğimiz
Bir taşlı okul yolu mu?
Acılı soğuk
Beşten çıkma bebeler mi?
Kimi ırgat büyük kente
Kimi el kapısına gelin
Tarlaya yeni bir baş daha
Elinin kınasıyla çaresiz
Sen mi çocuksun bacım
Sırtına sardığın mı?
Yoksa bu gömüt mü?
Umutlarındır
Yeşermesiz ölmüş
Harman yerinde
Mutluluğun türküsü yok
Ter, acı,toz
Gözler kan çiçekleri gibi ışıldar
Düşler bile umutsuz
Özlem yalnız türkülerde
Sözde günah
Bir acı öykü mü kalacak belleklerde
Yürekten acımak ve yanmak
Kağıt üzerinde.