. Halenur Kor – Hayatı ve Eserleri

Halenur Kor olarak ben, Mütevazı bir memur ailesinin sekiz çocuğundan beşincisi olarak 8 Şubat 1949 da Samsun’da dünyaya gelmişim. Müzik, resim ve edebiyatın yoğrulduğu bir ortamda büyüdüm. Babam nota ile müzik eğitimi veren (Sabri Şengün) , keman, ud ve cümbüş çalan, çok iyi bir mûsikî hocası idi. Annem de güzel sanatların her dalıyla ilgilenen,çok okuyan, güzel sesli, munis bir hanımdı.

Güzel sanatlara düşkünlüğümü onlardan almışım.

Evimizde her zaman fasıllar olurdu.Küçük birer çocuk olmamıza rağmen, hemen hemen her eserde babama eşlik ederdik. Onsekiz senemin geçtiği o güzel günleri her zaman hasretle anar ve ararım.

Asker olan eşimin tayinleri sebebiyle Anadolu’nun çeşitli yerlerini gördüm, güzel insanlarını tanıdım. Üç yavrum oldu. Onları her anne gibi çok, çok sevdim. Artık hayatım, amacım onlardı. Büyüdüler. İkisi yuvalarını kurdu. En küçük oğlum Cüneyt’i ise 1994 yılında, Samsun’da bir deniz kazasında kaybettim. Hayatta, en büyük ve küllenmeyen bir acıyı tattım.

Hayat güzel olduğu kadar çilelidir. Mutlu anlar çok azdır. Bizler, ömrümüzce bu tezgâhta çile dokuruz. Güzellikleri, sevinçleri de bulduğumuz anda bu dokuduğumuz halıya güzel motifler halinde nakşederiz. Yaşama gücünü de bunca acılara rağmen bu güzelliklerden alırız.

Güzel bir söz vardır;
‘Acılar paylaştıkça azalır, sevinçler paylaştıkça çoğalır.’
İnsan acıyı ve sevinci dostlarıyla paylaşmalıdır.

Şiirlerimle, ruhumdaki dört mevsimin iklimlerini sizlerle paylaşıyorum. Öyle bir iklim ki; güneş doğmuş pırıl pırıl aydınlatırken, bakarsınız ki kara bulutlar doldurmuş gökyüzünü, peşinden bir sağanak boşanır ki sormayın. Çok geçmez yine dağılır bulutlar, güller üstünde çiğ taneleri… Güneş yine gülümser uzaktan. Ve hissettirir sıcaklığını ve yaşadığınızı…

ESERLERİ / ŞİİRLERİ
– Gönlümce (1985)
– Yalnızlığın Sesi (2003)
– Bir sevdayı İşte Böyle Vurdular (2011)