Çağ Yılgını – Türkan İldeniz
O çağ ki hiç bilinmeyen
Gizi kutsal – Yaban güzel
Merakımı çeker ve beni daha
Bırakırımda görüntümü burada
Alır başımı giderim yalın – kat
O bilinmezliğe
O ilkel güzelliğe…
Atom, beton, kömür, demir, petrol
Büyürler yerlerinde – siz onlarla
Antenler radarlar size bayram
Size bayram bonolar, çekler – ne denir –
Oysa saatin sarkacı
Dişliye tutsak.
Bir sağa bir sola – istemesede.
Bunalırım elbet, elbet duramam
Babasını hiç bilmemiş
Anası çoktan toprak
O savaş öksüzünün yaşını kurutacak
Bir mendil bulunmazsa
Bir meltem esmezse.
Gelişim müjdelenir boynuz borularla
Ateşler yakılır – ava koşarlar
Çizerler resmimi kuma göğe ve suya
Giyimleri post, yaşamaları ilkel
Ama yürekleri, yürekleri uygar
Günü gelen doğar, günü yiten gider
Yetki vermez orada atoma – ecel.
Güneşi bölüşürler avuçlarıyla şavk şavk
Ve
Orda Tanrıdır aşk.