Yaban Gülü – Johann Wolfgang von Goethe
Bir çocuk, küçük, küçücük bir gül
Bir nazlı gül gördü kırda;
Doğan gün kadar güzeldi,
Yaklaştı koşup yanına
Baktı gülen gözleriyle.
Küçük, küçücük, pembecik gül
Bir küçük gül kırlarda.
Çocuk, dererim seni, dedi
Kırlardaki nazlı güle;
Gül de ona cevap verdi;
Batırırım dikenimi
Kalır sızısı elinde,
Katlanamam bu acıya,
Küçük, küçücük, pembecik gül
Bir küçük gül kırlarda.
Ama çocuk derdi yine
Kırlardaki küçük gülü;
Gül batırdı dikenini
Ah’larına hiç bakmadan
O katlandı acısına.
Küçük, küçücük, pembecik gül
Bir küçük gül kırlarda.