Ona – Nazım Hikmet Ran

Bir sonsuz hiçliğin koynunda sevdam
Her gün biraz daha derinleşirken
Niçin yıkılmıyor başıma bu dam
Yenilmez acıyı fazla tattım ben

Gelmedim sesinle bir dem elele
Bakmadım gözüne bir kere bile
Beynimi kudurtan bu humma ile
Düşersem günahkâr emin ol ki sen!..

1335 – Kuzguncuk