. Mevlana Celaleddin Rumi – Hayatı ve Eserleri

Hz. Mevlana 1207 yılında Belh şehrinde doğmuştur. Babası Sultan-ül-Ülema diye bilinen Bahaeddin Veled annesi Mümine Hatun ‘dur. Bahaeddin Veled ailesi ile birlikte Belh ‘den ayrıldıktan sonra Bağdat ‘a buradan da Hac için Mekke ‘ye gitmiş ve daha sonra Anadolu Selçuklularının en ihtişamlı dönemlerinde Anadolu ‘ya geçmiştir. Malatya, Erzincan, Akşehir yoluyla Larende ‘ye ( bugünkü Karaman ) geldi. 1225 yılında oğlu Hz.Mevlana ‘yı Gevher Hatun ‘la evlendirdi. Selçuklu Sultanı Alaeddin Keykubad ‘ın daveti üzerine 1228 yılında Hz.Mevlana ile birlikte Konya ‘ya geldi. Bahaeddin Veled 1231 yılında vefat etti. Hz.Mevlana ertesi yıl babasının müritlerinden olan Muhakkık-i Tirmizi ‘ye 9 yıl süreyle müritlik etti. (1232-1241) Bazı kaynaklarda Hz.Mevlana ‘nın öğrenimini ilerletmek için Şam ‘a gittiği söylenir. Muhakkık-i Tirmizi ‘nin ölümünden sonra Hz.Mevlana medreselerde bir süre ders vermiştir. Verdiği dersler Selçuklu Sultanı ve vezirleri tarafından da takip edilmiştir.

1244 ‘de Şems-i Tebrizi ile tanışmasıyla Hz.Mevlana ‘nın hayatı değişmiş ve sahip olduğu ilmin yanında, O ‘nu bir gönül adamı yapmıştır. Şems-i Tebrizi ile yaptığı sohbetler nedeniyle çevresindekileri ihmal eden Hz.Mevlana, müritlerinin ve halkın tepkisiyle karşılaştı. Şems-i Tebrizi bunun sonucunda 1246 yılında Şam ‘a gitti. Ancak Hz.Mevlana ‘nın ısrarlı davetleri üzerine 9 ay sonra Konya ‘ya döndü. Şems-i Tebrizi devam eden tepkiler neticesinde 1247 yılında esrarengiz bir şekilde ortadan kayboldu. Kayboluşuyla ilgili olarak Şems-i Tebrizi ‘nin öldürüldüğü ve ayrıca Hz.Mevlana ‘nın üzülmesine dayanamadığı için gizlice Şam ‘a gittiği yolunda görüşler vardır. Bu olaydan sonra Mevlana kendini tamamen şiire, semaya ve çevresindekileri manevi yönden olgunlaştırmaya verdi. Daha sonraları kendisine sohbet arkadaşı olarak sırasıyla Selahaddin Zerkubi ve Hüsameddin Çelebi ‘yi seçti.

Yaşamını “Hamdım, piştim, yandım” sözleri ile özetleyen Hz. Mevlâna 17 Aralık 1273 Pazar günü Konya’da Hakk’ ın rahmetine kavuştu. Mevlâna’nın cenaze namazını Mevlâna’nın vasiyeti üzerine Sadreddin Konevî kıldıracaktı. Ancak Sadreddin Konevî çok sevdiği Mevlâna’yı kaybetmeye dayanamayıp cenazede bayıldı. Bunun üzerine, Mevlâna’nın cenaze namazını Kadı Sıraceddin kıldırdı. Mevlâna ölüm gününü yeniden doğuş günü olarak kabul ediyordu. O öldüğü zaman sevdiğine yani Allah’ına kavuşacaktı. Onun için Mevlâna ölüm gününe düğün günü veya gelin gecesi manasına gelen “Şeb-i Arûs” diyordu ve dostlarına ölümünün ardından ah-ah, vah-vah edip ağlamayın diyerek vasiyet ediyordu.

“Ölümümüzden sonra mezarımızı yerde aramayınız!
Bizim mezarımız âriflerin gönüllerindedir”

ESERLERİ
– Mesnevi
– Büyük Divan “Divan-ı Kebir”
– Fihi Ma-Fih “Ne varsa İçindedir”
– Mecalis-i Seb’a “(Mevlana’nın 7 vaazı)”
– Mektubat “(Mektuplar)”