Kuşun Ölümü – Recep Garip

Bir garip hüzün çöker
Kediler üşüyünce
Bir ağıt yakalar beni
Elleri üşüyünce çocuğun
Dayanılmaz yalnızlıkların
Ağına düşmüşse gece
Bütün yıldızlar söner
Bütün oyuncaklar kırılır

Ben kalbi kırık viranelerde
Ufalanmış gök bulutları gibiyim
Şiddeti hesapsız yağmurların
Küsmüşüm masumiyetine
Demli bir çay kadar değersiz
Sınırsız zamanların serüvenleriyle
Barbaros Hayrettin Akdeniz’de
Yalınkılıç bir savaşçının
Gözlerine çarpan güneşte
Yapayalnız kalakalmışım.

Gözlerim kamaşmış
Ellerim zemheride üşümüş
Ben öylece dona kalmışım
Kalbim hırpalanmış
Kan kaybından ölmektedir.
Oyuncaklarım şimdi un ufak
Akdeniz’de ölmekte bir kuş
Sen baharı gördün mü çocuk?
Görmediysen eğer
Bu kuş şimdi ölecektir.

13 Haziran 2011