Kanlı Zambak – Behçet Aysan

Onu vurdular,
gözümle gördüm onu
ak bir zambağa binmiş gidiyordu.
Gidiyordu…

Zambak dur, sana da bulaştı kan.

Bir damla gözyaşından
doğurmuştu anası onu.

Bir avuç sevinçle büyüttü,

Bir avuç hüzünle
nice zorluklar,

Nice ayrılıklar
ve saçlarına beyazlar düşürerek.

Onsekizindeydi
bir sevgilisi vardı.

Aynı mahalleden, Eyüp’ten.
Henüz öpememişti bile
Konfeksiyonda çalışırdı.

Onu vurdular,
gözümle gördüm onu.

Bir güvercin havalandı.
Eyüp’te, o basma perdeli evde.

Kurudu saksıdaki sardunya

Birdenbire çatladı
bir fotoğrafın camı.

Tel çerçeveli düştü,
radyonun üzerinden yere.

Dağıldı kitapları,
dağıldı şiirler ve roma hukuku.

Güvercin konamadı.
O’nu vurdular,
gözlerimle gördüm onu.
Ak bir zambağa binmiş gidiyordu

Zambak dur, sana da bulaştı kan.