Hüzün – Alfred Louis Charles de Musset

Gücüm, hayatım, nem varsa kaybettim
Kaybettim ah, dostlarım neşemi
Kalmadı hayatta kibrim, azametim
Oydu vehmettiren dahiliğimi.

“Hakikat budur” dedikleri zaman
Karşımda sahiden bir dost zannettim
Hakikati anlayıp duyduğum an
Çoktandır galip gelmişti nefretim.

Ama işte hakikat ebedidir
Yaşarsa bir kimse ondan bihaber
Alemde ömrünce gafil kişidir.

Tanrı soruyor, cevap vermek ister
İyi ki ağlamışım ara sıra
Elimde kalan servet bu, dünyada.

Türkçesi: Orhan Veli Kanık