Dost – M. Kemal Sayar

Kolunu kardeşinin boynuna dolayıp
Cepheye yürür gibi bir gar kahvesinden.

Dilinde O’nun Kahhar adıyla
Her dem ölür gibi kalp titremesinden.

Bir zaman dost diye bir kimse vardı
Ateşi ve nuru paylaşmak hevesinden.