Bir Çay Daha Lütfen – Muhsin İlyas Subaşı
-Kadriye Branning Hanımefendiye Muhabbetle-
Bir çay daha lütfen;
Yorgun vakitlerimi yıkar gün boyu,
Isıtır duygularımı,
Kahvaltı soframa bütün ihtişamıyla kurulur.
Demlenir arzularım her damlasında,
Güven renginde dostluklara yol bulur.
Bir çay daha lütfen;
Gönül sözleşmesidir her damlası,
Tadı Türkiye lezzetinde,
Rengi bayrağımın renginde!
Taşır Karadenizlinin alın terini,
Alır duygularımdaki karamsarlığı,
Sunar bize ömürboyu sevgi baharını.
Dudaklarımızda muhabbetin gülüdür,
Müjdeler bana yaşayacağım mutlu yarını.
Bir çay daha lütfen;
Onun tiryakiliği aşk tadındadır,
Kaşıkla dövülürken şeker bardakta,
Tık tıklarıyla bir ses fısıldar yüreğimize,
Bir sıcak ‘Merhaba’dır o ahenkli sesler,
Vefaya davetiye çıkarır,
Karşılıklı hoşgörü sözleşmesidir.
İstemem siyahını yeşilini,
Tavşankanı renginde olmalı,
İçenin burmalı birazcık da dilini.
Bir çay daha lütfen;
Sevgiliye kırmızı karanfil,
Dosta gül renginde çay sunarız biz.
Bir bereket okyanusudur,
Önümüze uzanan her bardak,
Ocakta kaynar, gönlümüzde demlenir.
Bende döner huzurun tadına,
Kasvetimi dağıtır, ruhum onunla dinlenir.
Bir Çay Daha Lütfen;
Karadeniz’in coşkun dalgalarında,
Kaçkar dağlarının gözyaşlarında yıkanır,
Eritmez şeker gibi zamanımızı.
Çaylar da bir güzel kız gibidir,
Bazen cilve yapar, bazen utanır.
Sohbetlerin dilidir yansıyan bardaklarda,
Her mevsimde gelir kendi sıcaklığıyla,
Yazda, güzde, kışta, baharda
Bir çay daha lütfen;
Onunla hayat kavgasına veririz mola,
Onunla filiz verir keyiflerimiz,
Suskun ilişkilerimizde gizli bir dil olur.
Bardaklar çay nehri gibi dağılır meclisimize,
Yıkanır muhabbetimiz o sıcacık buharında,
Çaydan başka var mıdır bizi anlatan bize?