İkinin Şiiri – Yılmaz Odabaşı

Bugün iki kez yağdı yağmur
İki kez eskidim sanki.

İki ömrü kol kola yaşadım
Biri nergis bahçesi, diğeri mahşer yeri.

Hep iki şömine yandı yüreğimde
Birinde ateşti diğerinde kül.

Ve iki kez aşık oldum
Bundandır iki kez ölmüşlüğüm.

Sonra bir serüvende ikiye böldüm ömrümü
Şimdi sömestrdeyim.

İlk iki kitabımdan sonra sıtmaya tutuldu coşkum
daha depremlerdeyim
ve iki kere iki
kitabımda benim
ya çok eder
ya sıfır…