Benim Babam Mustafa Kemal – Ahmet Faruk Nalbantoğlu

O bana, ben doğmadan önce sahip çıkmıştı
İstikbalimi devrimleriyle aydınlatmıştı
Sen benim askerim, sen benim hayallerim
Sen benim Türk oğlu Türk evladımsın demişti
Benim Babam zeki, çalışkan ve cesur olmamı istemişti

İleriyi görüp, tehlikeleri anlatmıştı
Eğitimin bütün karanlıklara ışık
Medeniyetin en güzel aydınlık
Sadece ilim ile yolumuzun açık
Olduğunu defalarca hatırlatmıştı
Benim Babam yarınlara, hep umut dolu bakmıştı

Yobazdan, gericiden hiç hoşlanmazdı
Örümcek kafalılara göz açtırmazdı
O gözlerde ateş, sözlerde akıl arardı
Alim gibi düşünür, bir şahin gibi bakardı
Kahbenin önünde diz çökmez, adam gibi adamdı
Benim Babamı, dostu düşmanı bütün dünya sayardı

Binlerce kardeşim istiklal için can verdi
Hepsi onun evladı, hepsi onu severdi
O evladına sövmez, sövenide ezerdi
Kimsenin kuklası olmaz, oyunlara gelmezdi
Benim Babam Şehidine ihanet etmezdi
Çünkü o bir Gazi, o bir şanlı şerefli bir askerdi

Ben kahraman Babamı hep seveceğim
Kardeşlerime ilkelerini öğreteceğim
Babamın yolunda doğdum, gerekirse öleceğim
Dil uzatanları asla affetmiyeceğim
O dilleri kesip, ayaklarımla ezeceğim
Çünkü bu emanet benim, bu emanet helal
ÇÜNKÜ BENİM BABAMIN ADI MUSTAFA KEMAL