Ölümü De Kusacağım – Küçük İskender

Çınar ağaçları ölüm orucunda
Hasarat ayaklarımla geldim geceye
Bu şehir şimdilik şurda unutulsun
Uzun bir bıçak vardı ya avucumda
Kendi kendini kanatırdı sessizce.

Sevdiğim adamın adı: sokak adları
Sokak atları ve sokaksız yalnızlığım
İçimde tuzlu bir mağma taşırmışcasına
Yüzüme geldim yüzümde kuru çam yaprakları
Çamlar dediysem inanmanız da gerekmez
Pencerelerden sarkıtılan
Kaçık erkek çorapları… aaah! ölüm!
Zulmettikçe hicvedeceğim seni
İçeceğim anasını satayım
Kusacağım da! her yere bakan gözlerimle…
Tut elimden istanbul!
Tut elimden pis orospu!
Tut ki elim sana bir mektup gibi kanasın
Tut ki elim bir an olsun sıcak
Bir an olsun bir sübyan ağlayışı gibi
İmzasız kalsın!