Devinim – Ece Arabul Günel

Nasıl devinimdir bu
Bir sürgün bir ışık dalgasında
Kabuk değiştirmesi ağacın
Nerden başlar, neyle tükenir sevda
Öyle bir ses yüreğimde dağılan.

Kapıyı her açışımda
Karşımda bekleyen boşluk
Senin kadar yakın geliyor bana.

Bedenim bir çırpınış
Güneş içmiş incir sıcağında
İri yaprakları gölgesi yokluğunun
Özlem kurtarır bizi
Özlem umudun yakarışında.