Sevgilinin Ağzındaki Sır – Fuzuli

Bilmez idim bilmek ağzın sırrını düşvar imiş
Ağzını derlerdi yok dediklerince var imiş

Aciz olmuş yıkmağa ahıyla kuhu Kuh-ken
N’eylesin miskin anun aşkı hem ol mikdar imiş

Taşa çekmiş halk için Ferhad Şirin suretin
Arz kılmış halka mahbubun aceb bi-‘ar imiş

Ömrlerdir eylerim ahval-i dünya imtihan
Nakd-i ömr ü hasıl-i dünya heman bir yar imiş

Dün Fuzuli arızın görgeç revan tapşırdı can
Laf edip derdi ki canın var emanet-dar imiş

= GAZELİN AÇIKLAMASI =
Bilmiyordum ağzındaki sırrı bilmenin güç olduğunu.
Ağzın için yok diyorlardı, dedikleri kadar var imiş meğer…

Ateşli ahı dağı eritmekten aciz kalmış dağ eri Ferhat’ın.
Ne yapsın miskin, işte o kadar imiş onun da aşkı.

Kabe ziyareti için ihrama bel bağladı dediler sofu için; araştırdım,
meğer onun beline bağladığı papaz kuşağı imiş, ihram değil.

(Dış görünüş yetmiyor içi kurtarmaya. )
Varımı yok ettim, sevgilinin yüzüne öykünerek.
Ebedi zevk dedikleri şey, sevgilinin yüzünü görmekmiş meğer!..

Yanağını görünce dün senin ey sevgili, Fuzuli can verdi hemen
”Canım var, ” deyip dururdu, meğer bir emanetçiymiş..