Yağmur Kuşları – Hüseyin Yurttaş

Bahardı
Göğerdi dallarımız
Irmak boylarına yürüdük
İçimizde parıltılı güneşler
Önümüzde düşlerimiz
Adlarımızın ilk harfleri
Agaç kabuklarında.

Bir yağmur başladı ansızın
Kaçmak ne mümkün
Suçlusu bizdik bu baskının
Gökte çılgın bulutlar
Sırılsıklam yürüdüğümüz yollarda
Telaşlı ayak izlerimiz.

Yüzünde damlacıklar
Büyülü bir düşle aralanmış kirpiklerin
Bir agaç kovuğunda
Tüte tüte sokulduğun göğsüm
Nasılda çocuk bu ilk yangınında.

Bulanan sularla geliyor ırmak
Yalnızlığımızın üstüne
Köprüleri aştı aşacak.

Islak saçların yapışmış tenine
Öpsem yangınım bulaşacak.

Bu “delikanlı bahar”
Anlıyor bizi
Ve gökleri kırbaçlıyor
Yağsın diye bu yağmur
Sonsuza kada.