. César Abraham Vallejo Mendoza – Hayatı ve Eserleri

Perulu şair César Abraham Vallejo Mendoza 16 Mart 1892 tarihinde Peru’nun kuzey bölgesinde Santiago de Chuco’da doğdu.  Trujillo Üniversitesi’nde hukuk ve edebiyat okudu. İlk şiir kitabı olan Los Heraldos Negros’u 1918’de yayınladı. 1920’de sokak gösterilerine katıldığı  için tutuklandı.  4 ay cezaevinde kaldı. Bu haksız tutuklanma onda uzun yıllar sürecek travmaya yol açtı.

İkinci şiir kitabı Trilce yayınlandığında (1922) umduğu ilgiyi görmeyince düş kırıklığı içinde Paris’ e gitti. Yoksulluk içinde yaşamını gazetelere yazı yazarak sürdürdü. 1925-30 yılları arasında Peru’da çıkan Mundial ve Variadades adlı dergilerde yapıtları yayımlandı. Paris’te Favorables-Paris-Poemas adlı bir derginin yayınına katkıda bulundu. 1928 ve 1929 yıllarında iki kez Rusya’yı boydan boya gezdi.

1930′ da siyasal nedenlerle Fransa’dan sınır dışı edildi. Madrid’e geçti. Daha sonra 1933’de yine Paris’ e döndü. İspanyol İç Savaşı çıkınca yeniden İspanya’ya geçti ve Cumhuriyetçileri destekleyen cephede etkin olarak çalıştı. Ömrünün geri kalan günlerini Marsilya, Nice ve Paris’ de geçirdi. Çağdaş Latin Amerika Şiiri’nin en hümanist şairlerinden César Vallejo kendine özgü karmaşık bir şiir diliyle yoğun kişisel duygularını ve çağının sorunlarını yansıtan devrimci-mistik şiirler yazmıştır. Türkçe çevirisi ile de oldukça ünlenmiştir. En önemli eserlerinden biri; “Acı Çekene Saygı’dır. 15 Nisan 1938 tarihinde Paris’te kendini aç bırakmak suretiyle intihar etti.

ESERLERİ
– Los heraldos negros (Kara Haberciler, 1918)
– Trilce (1922)
– Poemas humanos (İnsan Şiirleri, 1939, ö.s.)
– Espana, aparta de mi este calis (İspanya, Uzaklaştır Benden Şu Kadehi, 1940)

ŞİİRLERİ
– Âgape
– Bir İspanyol Cumhuriyetçisine Ağıt
– Gökyüzü Ve Toz
– İnsanları Çocuklara Bölen Öfke
– İspanya, Dikkat Et
– Kara Taş Ak Taş Üstüne
– Kitle
– Yaşamanın En Tehlikeli Ânı