Kategori Seyrani

19. yüzyıl gizemci halk şiirinin büyük ustası, kuşkusuz, Seyrani’dir. Dahası, yergiciligi taşlamacılığı bir bakıma, gizemciliğini bastıran, haksızlığa, rüşvete, kıyıcılığa, toplumsal…

Seyrimde bir şehre eyledim nazar Gördüm elvan türlü meyhaneler var Teşne var mı diye sakiler gezer Ellerinde dolu peymaneler var…

Hak yolunda gidenlerin Asa olsam ellerine Er pir vasfın edenlerin Kurban olsam dillerine Torunuyuz bir dedenin Tohumuyuz bir bedenin Münkir…

Eğlen hocam eğlen bir sualim var İz’an nedir erkan nedir yol nedir Seni bana gayet fazıl dediler İçerimde bir yaram…

Evvel giymez iken ipek mintanı Geyersin eğnine çul yavaş yavaş Feragat kıl bırak aşk ü sevdayı Olma bir dlibere kul…

Gönül serden geçer yardan geçemez Bağlanmış ikrara kavi özlüyüm Her sözüm dinleyen özüm seçemez Sırat köprüsünden ince sözlüyüm Benim sözüm…

Muhabbet küpünün olsam şarabı Yar beni doldurup içer mi bilmem Mamur olmak için gönül harabı Bir mimar eline geçer mi…

Yumurtasın kokutmağa Yatar sanma gürke beni Aşkın dersin okutmağa Sanma korkup ürke beni Ben aşıkın birisiyim Ölü değil dirisiyim Siyah…

Mahkeme meclisi icat olduğu Çeşme-i rüşvetin akmaklığından Kaza bela ile alem dolduğu Kazların kadıya uçmaklığından Selefin rüşvetle hüccet yazması Halefin…

Eyvah fukaranın beli büküldü Medet ticaretin gücüne kaldık Eyiler alemden göçtü çekildi Bizler zamanenin piçine kaldık Rüşvet ile yarar hakim…

Ateş vapurunu icat edenler Yelken açıp yel kadrini ne bilsin Süleyman’dır kuş dilini söyleyen Her Süleyman dil kadrini ne bilsin…

Pintinin dik kulaklısı Boynu yoğun eşek olur Pek mülayim yolaklısı Sanma tunçtan gevşek olur Yolda koşar ive ive Çarığını geve…

Asırda acaip işler çoğaldı Bilmem bu işleri kimler ediyor Dünyayı hep rezil köpekler aldı Gelen ümeraya karşı gidiyor Biraz bahsedeyim…

Efendim almış züğürtlük Kaşa beni göze beni Sürükler yıl cepte dörtlük Yaz bahar kış güze beni Dedim: Züğürtlük çelebi Nedir…

Sofu olmaz bizim ham demirimiz Haddeden çekilmiş teli biliriz Yürütmüştür cansız dıvar pirimiz Temiz zevki temiz dili biliriz Sofu bilmiş…

Sene bin iki yüz altmış sekizde Alamet dumanı çöktü çökecek Dikilecek kudret kalmadı dizde Ecel belimizi büktü bükecek Bitmez oldu…