Salah Birsel

Kilimlerle senin sofalarla var yürüyüşün Geldik şimdi bu saçların ki çözdüm ve çözmedim Kuşluk yürüyüşün senin gerinmelerle ikindi yürüyüşün İnceciksin terliklerle uzunsun ya da gözlerle Öyle yürüyüşün ki inmiş atlardan ya Erzurum'dan Aşkın ardınca oldular ki anlayın işte artık Hem İzmir'de Kordon boyuyla senin şıkırtıların Geldik şimdi bu ellerin ki tuttum ve tutmadım Böyleleyin yürüyüş … Devamını oku…Atlı Ases

İlkin bir sarışın açtı pencereyi Sonra bir hallicesi bir dillicesi Daha sonra güldü kaçtı Kadınların en incesi Derken sıra esmere geldi Bir etlicesi bir sütlücesi.

Kimse inanmaz Benim hafif-makineliyle öldüğüme Veya ayrıldığıma dünyadan. Benimde başkentte bi odam Şiir kitaplarım Üniversitede adım Ve arkadaşım vardı. Ünüm de olurdu Yaşasaydım.

Duralım efendiler biraz Koşmayalım öyle delice Yormayalım kalbimizi Katmerlendirip gerdanımızı Oturalım efendiler biraz. İsteyen dikilsin gönlünce Çökelim biz yere şöyle bir Açalım ağzımızı ilkin Gerelim omuzlarımızı sonra Giderek bayıltıp gözlerimizi Esneyelim efendiler biraz. Aldırmayalım öyle üçe beşe Yayalım göbeğimizi iyice Dönelim sırtımızı işe akla Acıyan çıkmaz sonra halimize Vakitken çocuklar büyükler henüz Pinekleyelim pinekleyelim Horlayalım … Devamını oku…Pineklemeye Çağrı

Sen şimdi kocanın evinde oturuyorsun Ve saçların artık eskisi gibi değil Geceleri yemekten sonra Çorap söküğü dikersin Belki de ellerin soğan kokar. Senin kocan bir suratı çirkin adam Ağzı açık uyur Ve senin vücudun bozulur çocuk doğurdukça.

Ben piyano çalıyorum sen orada kaç yıl Saçlarını at sevmeyi değiştiriyor çünkü Ellerini at gözlerini at dudaklarını at yoksa Ben seni okşuyorum senin esmerliğinle yoksa. Senin gökyüzün benim gökyüzümden piyanolu Kirpiklerini at gözlerini öpüyorum çünkü Kaşlarını at ağzını at kulaklarını at Ben seni okşuyorum senin esmerliğinle yoksa. Ben senin dişlerinle gülüyorum daha ne Senin yıldızların … Devamını oku…Piyanolu Ases

Ah, iç gıcıklayıcıdır sabahları yâlel, Bir nağme uzanır davuldan Sepetçioğluna, İzmirlilerden üç akıllı iskemle atmış kordona Zurna çalıyor Pasaport önünde zurna. Çocuklar ayak uydurmaya çalışıyor oyuna, Helhel takmış kadının biri de koluna, Oyunla kadınla öyle pırıl pırıl ki helhel, Ah iç gıcıklayıcıdır sabahları yâlel.

Eser Salâh Birsel eser Kendi kısmetine küser Bir camdır kalbini keser Keser değirmi değirmi.

Ben karaşinlere vurgunsam Sarışınlara da bayılırım. Zemheri ayazını da kovalarsam Apul apul yürürüm yaz sıcağında. Koşarlı akılların önünde eğilirsem Bönleri sezdirmeden okşarım. Bir vay aman dünyası Dört bir yanda pideciler. Cicibici hoşarlık el üstünde Devekuşu bilgisizlik yanında. Ah ah beni benden ayırın Aydınlıklar değil karanlıklar, Amber kokar, Buram buram gül kokar.

Faslı Evvel. Bu olaylarla düşüp kalkan mevsim bahardır Salâh Birsel'in aşık olduğunu haber veren alametlerdir Kızla oğlanın arasını ayıran bir dört duvardır Oğlanın karşısına geçip oturduğu levha Ya Sabır'dır Ol İstanbul şehri işte bu aşkın duyulduğu yerdir Bu aşkın ardını hikaye eden faslı diğerdir. Faslı Diğer. Bu aşkın dal budak saldığı ay nisandır Kız Taksim'de … Devamını oku…Salah Birsel’in Aşkı

Ben Güzin'i düşünürken Güzin'in de düşündükleri vardı İnce inceydi parmakları Minnacık bir yüzü vardı. Güzin'in aklında Atlar arabalar Daha başka erkekler Başka hayatlar vardı. Güzin'in kedileri vardı Benim gibi okşanmak isteyen Ama sevdanın adı geçsin Güzin kaşlarını çatardı. Güzin masalların da Güzin'i Şehzadeler Güzin'in şehzadeleri Bir büyük defter tutar Güzin'in hayalleri. Ben odada otururken Güzin'in … Devamını oku…Güzin’in Gençlik Yılları

Oysa şu şiir göründüğünden de kısadır Masanın üstünden sarkan göz kızındır Puselik makamında bir nağme sazındır Salâh Birsel ofeder besbelli mahzundur Bir yol iki kalp arasında uzundur Oysa şu şiir göründüğünden de kısadır. Oysa aşıkları ağlamaklı kılan tasadır Kız pencerede oğlan pencereden uzaktır Bir laf atsın hani yok mu yasaktır Al götür beni yârin dudağına … Devamını oku…Salah Birsel’in Son Maceraları

Ne yapar çileli Hacivat şimdi mezarda Dayak mı yer gene Karagöz'den o yerde Yoksa çay mı pişirir pilav ya zerde Ne yapar çileli Hacivat şimdi mezarda. Büyük hayalleri yoktu zaten hayatta Bozuk düzen bir ev üstelik Balat'ta Şaşırmaya kalkmamıştır bu yüzden Arafat'ta Dedim ya tokgözlüydü zaten hayatta. Kaldıysa tuhaflığı kalmıştır perdede Çektiklerine gülünüyor hâlâ memlekette … Devamını oku…Hacivat

Ben ölmem İşimi bilirim ben Ecel zangoçlarını bile Bir çırpıda atlatırım. Sıfır denize yuvarlasanız Lime lime doğrasanız kafamı Bu odalardan bu kitaplardan Ayrılamam ayrılamam. Dört elle yapışırım sokaklara Mavilere beyazlara abanırım Güzellikler beni yormaz İnan olsun yaşlanmam. Hiçbir şeyden ürkmem Kim ne derse desin Ey insan seni sevdim Ben ölmem ben ölmem.

Hacivat'ın evi Köşede ufaraktan, Bir tüfek atımı duraktan, Kapı pencere elekten, Döşemeler zemberekten, Dökülmekten, Sökülmekten, İncelmiş süprülmekten.

Yazdığım şiirler içinde benim Bir tanesi öyle içten öyle güzel Jale mutlak siz de beğenirsiniz Bir yeri var hele bütün yazılanlara bedel. Sizsiniz Jale o satırlarda adı geçen Beyhan sizsiniz Güzin siz Siz eksiden benim şiirlerime Hep birden girerdiniz. Siz ki keskin kokuydunuz dünyadan Yeşildiniz parlaktınız tizdiniz Siz aşkın kuvvetiydiniz On sekizinde ve baharda.

Hacivat'ın karısı, İncecikten yeldirmeli, Göz kaş oynatmalı, Gerdan kırmalı, Beden sarmalı. Gülmeli güldürmeli. Rakı süzmeli, Aşık üzmeli, Şiir düzmeli. Hacivat'ın karısı, Beyoğlu'nda gezmeli.

Herkes sek sek yürür Ben yalınayak koşarım Herkes gülerken ağlarsa Ben ağlarken gülerim Asık suratlara değil Anaç kikiriklere bayılırım İçim ahu gözlüdür Herşeye aynadan bakarım. Ozanlar çevresine Devedikeniyle göz kırparsa Ben temmuz sıcağıyla Gerdaniye buselikle yaklaşırım. Kapı mandallarını hop hop Zıplatan da benim Yedi renk Acem dibasını Okurlarımın önüne sererim. Yaşamak benim sevincim Benim kanım … Devamını oku…Yaşama Sevinci

Caddelerden İstiklal caddesi, Havuzdur da havuzdur, Kadınlar da ördekleri, Dalaşır şıpıdak şıpıdak. İstiklal Caddesinde dükkanlar, İki yandadır da iki yandadır, Vitrinlerden incik boncuk, Şıkırdaktır da şıkırdaktır. İstiklal Caddesi dediğin Antep kilimine benzer. Beyazlar yeşiller karalar Fırıldaktır da fırıldaktır. İstiklal Caddesinde dullar Cımbızlarıyla dolaşır. Baldırnan eksik eteknen Fıkırdaktır da fıkırdaktır. Akşamları İstiklal Caddesinde Çiçekler kokulanır da … Devamını oku…İstiklal Caddesi

1919’da Balıkesir’in Bandırma ilçesinde doğdu. 1999 yılında İstanbul’da yaşamını yitirdi. Ortaöğrenimini İzmir’de Saint Joseph Fransız Okulu ve İzmir Erkek Lisesi’nde tamamladı. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne girdi. 2 yıl sonra aynı üniversitenin Edebiyat Fakültesi Felsefe bölümüne geçti, 1948’de mezun oldu. 1943-1949 arasında İstanbul Nişantaşı Ortaokulu’nda Fransızca öğretmenliği, 1953-1956 arasında iş müfettişliği, 1956-1960 arasında Edebiyat Fakültesi Kütüphane … Devamını oku…Salah Birsel – Hayatı ve Eserleri