Refik Durbaş

Oyunu sever bütün çocuklar Birdirbir, uzun eşek, körebe Bu yüzden anlamı aynıdır, değişmez Oyun sözcüğünün halkların dilinde (Oyun koyun çocukların adını) Savaşa karşıdır bütün çocuklar Kışın: kar altında her sabah Tükenip erise de solgun nefesi Yazın: göğsü sırmalı fabrikalarda Çarkları döndürse de yoksul alevi Savaşa karşıdır bütün çocuklar Nice ölümlerden geçmislerdir Nice rüzgarlar içmislerdir Gelincik … Devamını oku…Barış Koyun Çocukların Adını

Öpüşün öpüşüme karışsaydı Yüzün yüzüme. Gecen gündüzüme karışsaydı Hüznün kederime. Baharlar açardı kalbimde Yazlar ve kışlar bir de. Tenin tenime karışsaydı Cennet ve cehennemden Kime ne?

Şimdi senin soluğunda akşam Çiçekler ve sular kadar yalnızım Bir o kadar da esmer saçların Bin kuş esiyor sanki ayışığından.

Flütüm ince ve bereketli yüzümle Her akşam yeni bir dansı çalardı Yürürken yaylasında en uzun gün Kahve fallarında fincanlarda Ve bir sessizliğe ekleyip kendini Birden barbar sesime dolardı Ne kadar derin ve titrekse dolardı Kendisi olan tabancasını dolardı. Yüreğimin leylaktan bir çan olduğu Biriken bir kini usuldan üflerdi Süngülerin açtığı ilaçlı soluğuma Bir akşam kuytuluğunu … Devamını oku…Kimse

Sen ki ne hüzünler yaşadın bir başına Erisin artık yüreğinde çırpınan tanyeli Ne belaymış deme zındanda kararmak Acı da aynı imbikten çekiliyor, umut da şimdi

Kimse hatırlamıyor adımı Bahar gelmiş. Balkonlar serin Annelerin çocuk ambarı balkonlar serin Su dalgın değil. bademler açmış – Sahi kaç yıldır yalnızım ben Çiçekler çürümüş saçlarımda Bembeyaz uzun kuşlar da uçmuş fotoğraflarımdan Bulutlar da Yüreğimde karanfillerden damıtılmış bir yaz Yaşıyor muyum acaba?

Kalbimde kan izleri anıların Tarçın kokusu, belki menekşeler Belki bir ünlem işareti merak Nasıl solgun ve bulanık şiirler. Şiirlere uyanmak istedim de. Çünkü soruda ve sorguda gelecek Günler: neyin bedeli bu işkence. Bu ruhsatsız gurbet, tükenmiş sıla Kimin adına yazıldı söylesene. Yüzümde kuş sesleri acıların. Kır çiçekleri getirdim sana Bir umut, tanıdık korkular biraz. Günler: … Devamını oku…Bu Şiirler

Her sabah böyle ağlar mı Üsküdar yoksul karanlığında kuşların aşkın ve umudun bir de acının rüzgarıyla uçarken bulutlar Herkesten çok kendime yabancı Yaşadığımdan bir hayli yanlışsam Kim süzer gözlerimden ışığı Ölümü yüreğimde avlamışsam. Çalınsa da inancın alınteri Sessizlikle boğulsa da sesim Şafaklar yazacaktır kimliğini Ufkumu kuşatan denizlerin. Sabah olsun, giderim, sen kalırsın Kalır seninle, binlerce … Devamını oku…Kuşlar Da Ölür

İstanbul – Ankara – Kayseri Adana – Antep – Mardin, Bursa – İzmir – Bodrum Üç yıldır gider gelirim 302 Mercedesin arka koltuğunda ne yattığım yer belli ne içtiğim su Gecem saçları ağarmış bir mavi kuş Gündüzüm anıları yitik bir yeşil rüzgar Gider gelir üç yıldır içimde Dudakları çatlamış bir umut Gözleri görmez acılar. Aslen … Devamını oku…Çaylar Şirketten – 1

Eski yazma kitaplarda aranan Saçları kadifeli ipek bir kadın Gittiği her yeri bir majüskül sanarak Yüzünün bir yanını yazlık sinemalara Bir yanını bekâr adamlara uyduruyor. Sokak sesli eskürbacı mı bu kadın El kadar bir tiren taşıyor koynunda Ki onu herkes soyguncu bilmektedir Vampir diye yazıldığı kitaplarda Bir sansarla evlendiği de söyleniyor. İçinde aşkın hurda bisikleti … Devamını oku…Majüskül Bir Kadın Yüzüne

Gençliğin yağmuru yeni düşmüştü bıyıklarıma Vurdum kendimi yollara Zulmüne şivan düşe yoksulluk Dünyanın başkenti Sultanahmet Anadolu'nun başkenti Sirkeci derler Bir kış günü akşamın alacasında indim Sirkeci'ye Dar bir sokak aralığında durdu otobüs Yüzlerce küçük dükkan camlarında bütün Anadolu Yüzlerce insan daha önce gördüğüm hiç görmediğim emanetçiler: Neyim var gençliğimden başka bırakacak Taksiciler: Hangi deftere yazmıştım … Devamını oku…Çaylar Şirketten – 2

Onlar ki aydınlık üzre Ecel toprağına umut ektiler. Ay dolandı vay deli gönlüm. Ölüm şaşırdı menzilini. Onlar ki karanlık üzre Korku mazgalına zulüm serdiler. Ay dolandı vay deli gönlüm. Ölüm şaşırdı menzilini Onlar ki cehennem üzre Yürekten cennet süzdüler. Ay dolandı vay deli gönlüm. Ölüm şaşırdı menzilini.

Birinci hamur üç defter Bakkalda kırtasiyede On liraya alamazsın Fabrika imalatına Bende sadece beş lira Al hayatını yaz abi Okula giden kardeşinin Buz kesmiş yüreğini yaz Sabah alacasında nöbetçi Umudun direncini yaz. Birinci hamur çizgili Sayfaları gül nakışlı İş alınteri kokuşlu Daha çok patron kazançlı Defter satarım hareli Al rengini çiz acının Al sesini çiz … Devamını oku…Çaylar Şirketten – 3

Kuşların dilini öğrettin bana Çiçeklerin dilini Özlemlerin, eylüllerin, gurbetlerin Akarsuların ve zamanın Ateşi sönmeyen zamansızlığın bir de Rüzgârın koynunda gündüzün Erguvan burcundan gecelerin Bir bunun için mi sevmedim seni? Yalnız ve yalnızca sürgünlerde Nice karasevdaların müebbetinde Çığlıkla çılgınlığım arasında bir Her zaman unutmak isterdim seni Her zaman hatırlamak bir de Sonsuz beyazlığında iklimlerin Çırılçıplak lekesiz … Devamını oku…Özet – Refik Durbaş

Geçen yıl Rasim gitti, Çocukluk arkadaşım Mektubu gelir ara sıra: "Kıymetli arkadaşım Halil Satırlarıma başlamadan önce selam eder her iki ellerinden sıkar gözlerinden öperim. Halil göndermiş olduğun en az senin kadar kıymetli mektubunu aldım. Bilemezsin ne kadar memun oldum. Ben de seni biraz olsun memnun etmek için bu çirkin satırları yazıyorum" Ne çirkin satırları. İçi … Devamını oku…Çaylar Şirketten – 4

Annemin öldüğü yaşı çoktan geçtim Suyun vefası ve acılar -Bir de gökyüzü Çocuklarım olsa da. Babamın öldüğü yaştayım artık Gurbeti sıla, sılası hicran Bir de yalnızlık Arkadaşım olsa da. Rüzgârlar yazsın aşkımı. Ama gönlüm hâlâ Oğlumun âşık olduğu yaşta -Sevdanın pusulası Anılarım olsa da. İki güvercin ey ömrüm Yılların omuzuna tünemiş Biri hayat, öteki ölüm … Devamını oku…Pusula – Refik Durbaş

Elim sanata düşer usta Dilim küfre, yüreğim acıya Ölüm hep bana Bana mı düşer usta? Sevda ne yana düşer usta Hicran ne yana Yalnızlık hep bana Bana mı düşer usta? Gurbet ne yana düşer usta Sıla ne yana Hasret hep bana Bana mı düşer usta?

Adını, vadilerin cemresinde yolunu yitirmiş sulara yazdım Saçlarına kırağı düşmüş ovalara Göçmen kuşların konağı ovalara Rüzgara yazdım bir de… Seni o rüzgar getirdi bana Gördüm seni bir daha Gençliğimin ilkçağının Gözleriyle gördüğüm gibi… O yıllarda da böyle miydi Dudaklarının ve ağzının iklimi Kirpiklerinin karası Alnının serin serinliği Saçlarının ilkbaharı? Yüreğimde aşkın ve yarası… Yüreğim çarpardı … Devamını oku…Rüzgarda Yazdım Adını – Refik Durbaş

Bu gece uyumasak da olur, Hadi sevinci tazele sevdayı tazele Emzirsin yıllardır pas tutmuş yalnızlığımı. Sevsen de sevmesen de son elvedasıdır bu ömrümüzün Ko dursun öylece elin elimin, dilin dilimin içinde Bu gece uyumasak da olur, şimdi sevişelim sevgilim Aşkımız ve çılgınlık ve sevişmek çünkü hala gündemde..

Yazılsam ayrılığın menziline, Söz nereye uçar? Yalnızlık nereye sensiz? Nereye acılar? Nereye uçar gökyüzü? Ses nereye uçar? Öyle sevmişim ki seni, Ölüm nereye bensiz?