Kategori Metin Demirtaş

1938’da Antalya’nın Elmalı İlçesine bağlı Akçay köyünde doğdu. İlkokulu köyünde okudu. Antalya Erkek Sanat Enstitüsü, Torna Tesviye Bölümü’nden sonra Ankara…

Geldim, konuk oldum evine Çardak altı serin Avlun yeni süpürülü, ıslak Nane kokar Yeşil soğan, sarmısak Pencerende saksılar Penceren kıraçlara…

Yürüsek bulur muyuz o havaları Alkol almış, az üzgün Bir sevdanın ilk günlerinde Ürkütülmüş yalnızlığıyla güvercinlerin Dağılan bir akşamın serinliğine.…

Mektuplar alırım Allı-karalı Üstünde görülmüştür Yiyecek alınmaz damgaları. Açarım Birden, kuş ve şiir sürüleri Havalanır içinden. Kimi kanadı kırma Düşe…

Kiraz ağacındaki kız Seker daldan dala Kiraz devşirir Dere boyunda ince ılgın Salınır sağa sola Savrulur etekleri Sallanır iki yana…

Kaleiçi sokakları Basma perde Çiçek kokuları Geçerdim hep Koltuğumda şiir kitapları. Yine geçiyorum Koltuğumda Koltuk değnekleri.

Eğerek mavi kirpilerini Uğrun uğrun bakıp geçtin Başımı döndürdü ergen gül kokun. Esrik bir hava estirdin Gençlik günlerimden Ne çıplak…

Durakta bir kız Durgun gözlerinin mavisi Kuşlar uçar savursa saçlarını Dalgın göğe baksa bulutlar Ve üzgün güz ayları Gülümsese birden…

Bahçedeki vişne ağacı Çiçekten meyveye döndü Daktilodaki bahar şiiri İnat ediyor.

Başlarında kayan yıldızları yok Çoban Yıldızı var Geçip gitmiş Beyleri de Kalmış sade Bir vefalı çobanları Ama hala atlaslarda Bey…

Balkondaki hüsnüyusuf çiçeği Unutulmuş üşüyor Korkuluk demirine vuruyor kendini Netsem ki? Sahibine haber mi? Ya o küçük kız Görüş yerindeki…

Geceyarısı, uykun kaçmış Camlardasın yine Gümüş şarkısı kavakların Ay germiş tefini Geçiyor salına salına Ardıçlığın oradan Duman almış karlı dağları.…