Kemal Özer

1935’te İstanbul’da doğdu. İstanbul Erkek Lisesi’nde orta öğrenimini bitirdi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde öğrenim gördü. Öğrenim yıllarında arkadaşlarıyla birlikte “a” dergisi’ni çıkardı. Cumhuriyet gazetesinde, Karacan Yayınları’nda çalıştı. Kitapçılık ve yayıncılık yaptığı 1965-1970 arasında, şiir ve sinema alanında kitapların yanısıra Şiir Sanatı dergisini yayınladı. 1972’de arkadaşlariyla yeniden yayinladiklari “Yeni a” Dergisi’nin … Devamını oku…Kemal Özer – Hayatı ve Eserleri

Siz  bir kıraldınız nasıl hatırlamam Koyacak yer bulamayan ellerine Adamlarının sırtından başka Kıraldınız olmasın mı o kadar da. Deniz sizindi düşüp düşüp sarılmalar denizi Ay durduğunda gecenin bir yanına Saçlar varmak üzereyken öteki saçlara Sizindi yan yana uyumak gecesi. Kan ise yiğittir bütün bilinenlerden El ile koymuş gibi yanına vardığınız Nasıl hatırlamam siz bir kıraldınız … Devamını oku…Kralın Adamları – Kemal Özer

Hadi gel birlikte yazalım bu şiiri adım Metin olsun bu kez benim de hadi benim sesimle ama senin hüznünden hadi benim acımdan ama senin sesinle birlikte söz edilsin bu şiirde. Birlikte yazalım hadi ölüme karşı konuşalım bir yürekten hadi bir ağızla kimse ayırt etmesin kimin söylediğini nereye kadarı benim nerden sonrası senin kıvrıla kıvrıla yanan … Devamını oku…Adım Metin Olsun – Kemal Özer

Bir o mu bırakmış Yıldızlarını damlara Avutmaya çıkmış dağ başlarını Bir o mu silâhın çamurunda yatan Elinin parmakları yüreğine doğru. Öldüğü gün kadar Kimse güzel olmadı.

Saklı tuttun saklı tutmanı sevdim en karanlığa açılan kapını sevdim yüzümü döndürmek için az mı denizler dalgalar az mı yangınlar bulutlar geldi savruldu üstüme geldi yıkıldı. Bir nice batık taşlara gemilerim yıkılmış ağaçlara bir nice gölgelere gemilerim dedim beni alır götürür onun kıyısına bırakır onun ülkesine koskoca bir uykunun ardında bir ormanın ardında karıncaların. Olmadı … Devamını oku…Aylı Karanlık – Kemal Özer

Taşlığına uzanmış zayıf terliklerinin leylâ ay gibi leylâ gibi ay gibi Leylâ arkası budala memeleri orta budala kimsenin kimseye git demediği Leylâ inmiş yukardan kirlenmiş ağızları yangında yeninin yeni olan gözlerine sokulgan ayakları adımlı saçları taşkın sokulgan vardıkça Leylâ soğuklara seğirten adamlar her biri bir başka günle karşı duvarda gözlerine kadar yorgun adamlar gözleri ne … Devamını oku…Leyla – Kemal Özer

Bir alev gibi ozanın karısı. Nereye yürüse onunla karşılaşıyor, Onun tuttuğu aynada görüyor ozan İlerde şiire dönüşecek ilk ipuçlarını. Bir alev gibi ozanın karısı. Kaşlarının birbirine değecek kadar Yakın olması ve değmeden kalması, Omuzlara doğru akacak olması Ve durması saçlarının ensede öylece Duyumsatıyor ozana durmadan Baktığı zamanki başdönmesini Bir uçurumun kıyısından. Sürekli açık kitabından gözlerinin … Devamını oku…Bir Alev Gibi – Kemal Özer

Sen benim korkum musun uyuyup uyanmayan Sorulsa nerden nasıl günlerin yatağına Düzelmez kıvrımıyla bir daha kalkmamanın Kaşlarını getiren çizilmiş bir adama Bir tutup bir çekerek yüzünü yargıçların. Yüzünü sana borçlu her akşam bir kadının Yüzünü sana borçlu her akşam bir kadının Korkuma çıplaklığı beyazlığı yakışan Sen benim dargınımsın sevişme otağına Babası aşk bıkkını annesi buzlu … Devamını oku…Otağ – Kemal Özer

Sor kendi kendine bir sabah av hazırlığına başlarken sulara kim salar ilk güneşi sen kayığına binmesen orağını almasan eline ilk ürünü kim biçer denizden. Kent niye bir büyük gergeftir geçirmiş ilmiğini alınterine niye aç ağızlardan örülü bir martı cığlığıdır gök iner kalkar başının üzerinde küçük dalışlarla yoklar tekneni. Bir başınasın yaşamı üretirken zıpkın çizer kürek … Devamını oku…Deniz Orakçısı – Kemal Özer

Ne zaman titreşen küçük bir alev görsem anımsarım Devrim Müzesi’ni Sofya’nın, Sofya’da Devrim Müzesi’nde bakmaktadır bir camın ardından Leo Milev’in gözü dünyaya. Koskoca bir tarihi aydınlatır o gözdeki küçücük alev, titreşip durmuştur yıllarca bir çukurun dibinde ha söndü ha sönecek. Görürüm yenik düşenleri aydınlığa, görürüm boğmak isteyen kanlı elleri kıyıcıların, ve sırtımı ürpertir bir alevin … Devamını oku…Ozanın Gözü – Kemal Özer

Yaşanan bir dalgınlıksa onu da yazmalısın ey ozan el almalısın yazmak için kimi günler bile bile üniversite durağına doğru yolunu uzatan bir babadan- görür gibi olsun da öğrenciler arasında kızını dalıp dalıp gitsin diye önünden geçerken otobüsler. Onu da yazmalısın bir mırıldanma kaldıysa dudaklarda duyurmak için o mırıldanmayı el almalısın ey ozan iki kardeşin bir … Devamını oku…El Almak – Kemal Özer

Açılmış bir uykudur gözleri masada Çocuğun böyle baktığı harita Kusacak gibi olduğu korkudan En yakın elini tuması annesinin. Ölmüşler çizgileri çizilmiş ne bilsin Ölmüşler ölüme arkalarını dönerek Çizgileri çizilmiş kızların ardahan’ın Gözleri görünmez olunca uykudan ağlamaktan. Kan mı geçmiş artık bu kadar beyaz Taşlar örtüler bu kadar beyaz Kan mı geçmiş aydınlığından sokakların Çocukların bulaşmış … Devamını oku…Perçem – Kemal Özer

Bakarsınız, özetliyiverir bir tek sözcük, insanın bakışını bir savaşa dönüşür bir tek sözcüğe, bakarsınız, geçmişteki bir olayın bütün anlamı. yıllar sonra, yeniden yazılmış, bir duvarda çıkar karşınıza. Düşünürsünüz, küçümsenir gibi değil, bir tek sözcük deyip de hiçbiri; en az bir silah kadar yeri var kavgada. sözcükler olmasa, bir zaferin işlevini nasıl çarpıtırlardı tarih kitaplarında, ne … Devamını oku…En Köklü Yorumdan En Küçük Anıya – Kemal Özer

Böyle değildi bu kentte sokaklar, şarkılar ve insanlar. Yürüyüp giderdik birlikte bir heyecanı paylaşarak. Bir gergefe girip çıkan iğneler gibi ayaklarımız işlerdi yürüdüğümüz yollara coşkulu saatlerin nakışını. Alınlarımıza biriken güneş şimdi nerdeyse soğuyacak.

Korkak değilim umutsuz değilim bundan böyle Değiştirdim sana yaraşmayan günlerimi verdiklerinle. Sana yaraşmayan ne varsa bir bir çıkarıp attım Yeller esiyor şimdi o büyük karanlığımın yerinde. Geldin kutsal bildiklerimi yeniden tanımladın Ülkemi bir bakışta bağladın güzelliğine. En varılmaz yerlere vardırdın ellerimi En gizli denizleri açtın gemilerime Sensin artık adı bir dönülmezliği çağıran Kelimeleri ölümsüz kılan … Devamını oku…Seni Anmakla Artıyorum – Kemal Özer

I Şu Varna’da unutmanın yolu yok çakıl taşları gibi duracak belleğimin dibinde baktığı yerden denize bakmak Nâzım’ın ellerini yakan vapuru beklemek bir daha geçsin diye Varna önünden ve duymak geceleri uyutmayan o özlemi bunca yıl sonra sesinde “anayurda selâm” diyen yoldaşın. II Kurda kuşa yedirmeden getirdim şu Varna’da yüklendiğim selâmı şu Varna’da havuzun başında. Bir … Devamını oku…Şu Varna’da – Kemal Özer

Çözer birgün bukağılardan atları genişliklere doğru tutsak olanlarını kırların şehirlerden itilmiş özsu. Ağaç ağaç yürür ormanda yaralanan derinlik baltaların mavilediği göçebe uzay izi sürülürcesine bir geyik. Yeniden yaratılır birgün yeni öyküler için toprak bütün o kaçışlar dalgınlıklar yüreğin usançlarını yaşamak. Yeniden yaratılır duygu göz göze gelişler yıpranıp unutulan unutulan ağızları barbarların boşlukta bir köprü kemeri … Devamını oku…Sürek – Kemal Özer

Yan yana iki ülke gibiyiz seninle, ayın önünden geçen bulut önce seni karanlıkta bırakır sonra beni senden bana eser, yerine göre, yerine göre benden sana şakaklarımızı serinleten rüzgâr. İki kıyı gibiyiz karşılıklı, hem ayırır bizi hem bağlar birbirimize aramızda akan ırmak. İki tarih sayfası gibiyiz art arda birinde başlayan cümlenin sonu ötekinde düğümlenir ancak. Geldiği … Devamını oku…Yan Yana İki Ülke Gibiyiz Seninle – Kemal Özer

Bir gün oradaydık diyelim bu dünya konuşulursa ışığını bizden de aldı, bizim birbirimize uyanan bakışımızdan. Bir soluk diriltti diyelim solgun bir yazgıya dokununca bizden de geçti, bizi tanımayan o alev titreşimli hızdan. Bir mektup yazılmış diyelim prangalar eskitmenin soğuğunda bizden de bir damla, her satırında bir damla direnen sabrımızdan. El ele tutuştuk sevgilim, bizi de … Devamını oku…Yarına Selam – Kemal Özer

Nerden geldiğini soruyorsun ya, bir söyleşi kadar kısadır diyorum; ama dünyanın geçmişi kadar da köklü: Ter döken ilk insan senin soyun, toprağı ilk işleyen, ilk yapıyı ekleyen doğaya; akşam olurken bir su kıyısında, belini ağaca verip de ilk türküyü söyleyen. Diyorum ki acılarla yoğrulmuştur soyunun tarihi, ama yalnız onun şafağından çıkılır yola, onurlu bir yarına … Devamını oku…Yanıt – Kemal Özer