Faik Ali Ozansoy

Faik Ali Ozansoy (d. 10 Mart 1876, Diyarbakır – ö. 1 Ekim 1950, Ankara), Türk bürokrat, eğitimci ve şair. Süleyman Nazif’in küçük kardeşidir. Servet-i Fünûn’daki ilk şiirleri, 1897’de çıkmaya başlamıştır. Bu şiirlerinde, bazen, Zahir adını da kullanmıştır. 1908’den sonra bir ara Fecr-i Atî’nin de başına geçen Faik Âli, Divan edebiyatını hiç tanımadan, ilk şiirlerini, doğrudan … Devamını oku…Faik Ali Ozansoy – Hayatı ve Eserleri

Ey Türk, ey güneş oğlu, Yurdun güzellik dolu; Toprağı gül kokulu Cennettir Anadolu. Dağ, yayla, sonra deniz, Akdeniz, Karadeniz, Marmara aradeniz, Cennettir anadolu. Nuruyla Atatürk’ün Yükseldi her ay, her gün; Bak, diyor, doğdukça gün; Cennettir Anadolu.

Yıldızlı semâlardaki haşmet ne güzel şey Mehtâba dalıp yâr ile sohbet ne güzel şey Dünyamızın üstünde bütün ruhlar uyurken Yıldızların altında ibâdet ne güzel şey Fânî ve adâvetlere mahşer bu cihanda Bir bitmeyecek aşk u muhabbet ne güzel şey Dünyâda senin âşıkın olmak ne saâdet Allah ile -hâşâ!- bu rekâbet ne güzel şey Lûtfen bana … Devamını oku…Ne Güzel Şey – Faik Ali Ozansoy

Ah ey deniz, güzel deniz, ey nazlı Marmara! Bilsen ne hasretim var o mahmur ufuklara, Bilsen ne özledim seni?.. Hicrinle kaç sene Bir münzevî hayatı geçirmekteyim yine. Tütmektedir gözümde hayalin, derin derin Daldım, yüzünde aksini gördüm ezellerin… Ma’şûka seyr eder gibi daldım uzun uzun; Gel dinle iştiyâkımı, sevdamı, derdimi… Rabbim! Nedir o sendeki efsanevi füsûn? … Devamını oku…Marmara’ya – Faik Ali Ozansoy