Celal Sahir Erozan

Celâl Sahir Erozan, 29 Eylül 1883’te İstanbul’da doğmuş, 16 Kasım 1935’te İstanbul’da ölmüştür. Celâl Sahir, Servet-i Fünûn’un en genç şairlerindendir. Sanat hayati; “Edebiyat-ı Ce­dide Dönemi”, “Fecr-i Âtî Şiirleri”, “Türkçülük Dönemi” ve “Cumhuriyet Sonrası” olmak üzere dört evreye ayrılabilir. Şiir yazmaya 14 yaşında başlayan Sahir, ilk şiirlerini, İrtikâ, Musavver Fen ve Edep, Pul, Lisan, Mecmua-i Edebiye, … Devamını oku…Celal Sahir Erozan – Hayatı ve Eserleri

Hala yaşım genç ama, vücudum ölgün gibi; Bütün acı günlerim aklımda, bugün gibi! İçimde hayata küskün, dış yüzüm düğün gibi; Elli iki yıl geçti: Elli iki gün gibi! … Doğmayan hülyaların saçlarını taradım, Ezop gibi fenerle gündüz insan aradım Ne kendime yar oldum, ne kimseye yaradım, Elli iki yıl geçti: Elli iki gün gibi…

Eğer olsaydık ben deniz sen kaya; eteklerinde ağlaya ağlaya Sert kalbine bir merhamet verirdim. Eğer olsaydık ben bulut, sen ay; Yere düşse nurundan bir küçük pay Kıskanırdım, damla damla erirdim. Eğer olsaydık ben bülbül, sen gül; İnleyerek seni eğlendirirdim. Sen bir CİN’sin bense çarptığın çocuk Dilim tutuk karşında, benzim uçuk Bir yaşayan ölü haline girdim!

Başım dedi: Dinlen; gönlüm dedi: Koş! Başım dedi: Durul; gönlüm dedi: Coş! Başım yüreksizdi, gönlüm başıboş; Varlığım arada oynadı gitti… Başımla gönlüm edemedim eş; Biri yüz yaşında, biri yirmi beş. En sonunda sardı saçağı ateş; Varlığım arada kaynadı gitti…

Dudakları bir dal ateş mercan gibi, Bakışları masûm bir heyecan gibi; Yürürken titreyen o nârin endâmı Pembe bir gül açmış tâze fidan gibi. Saçlarında bağlı aşkın kördüğümü, Fark ediyorum gözle gördüğümü; Bir tatlı rüyâ mı, bir canlı büyü mü? Elim dokunuyor, fakat yalan gibi. Karşımda duruyor, rüyâ değil gerçek; Sesi bülbüllerin âhı gibi titrek; Hâli … Devamını oku…Gönülle Başbaşa – Celal Sahir Erozan