Attila İlhan

Geceyarıları Tenhadır buraları Ne in ne cin Kırmızı lambası Sanki kan damlası Demiryolu geçidinin. Dağılmış su dumanı şimşekli bir karanlığa Yağmurun altında çınar Çınarın altında o karaltı Bırakılmış bir araba 34 FN 346 Sağ arka lastiği yırtılmış Camlarında kurşun delikleri İçinde barut kokusu var Hala çalışıyor silecekleri Bir sola bir sağa Bir sola bir sağa. … Devamını oku…34 FN 346 – Attila İlhan

Nasıl iş bu Her yanına çiçek yağmış Erik ağacının Işık içinde yüzüyor Neresinden baksan Gözlerin kamaşır Oysa ben akşam olmuşum Yapraklarım dökülüyor Usul usul Adım sonbahar.

Hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların Bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan Koşar gibi yürüyüşün Karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün. Hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların Uzak uzak yıldızlarla çevrilmiş kainatın Karanlık boşluklarında akıp giderken zaman. Adımla nasıl berabersem öylece beraberiz Seninle her saat seninle her dakika seninle her saniye Gönlümüz mutluluğa inanmış olmanın gururuyla rahat Koltuğumuzun … Devamını oku…Adımla Nasıl Berabersem – Attila İlhan

Biz yalnızlıktan doğduk o dağdağalı sudan Biz yani erdoğan ayşenur ali ve ahmet Birkaç litre kan bir hayli kemik epeyce korku Sanki bir tesbih koptu tane tane savrulduk Köy köy bucak bucak memleket memleket Yani afyon adilcevaz akçadağ turgutlu Birkaç litre kan bir hayli kemik epeyce korku Buzlu mehtap alçakca kesmişti yolumuzu Bütün kapılardan açıkca … Devamını oku…Ağır Kan Kaybı – Attila İlhan

Beni koyup koyup gitme, n’olursun Durduğun yerde dur Kendini martılarla bir tutma Senin kanatların yok Düşersin yorulursun Beni koyup koyup gitme, n’olursun. Bir deniz kıyısında otur Gemiler sensiz gitsin bırak Herkes gibi yaşasana sen İşine gücüne baksana Evlenirsin, çocuğun olur Beni koyup koyup gitme, n’olursun.

Yüzünün yarısı göz kadife yansımalı Bulutlu siyah ah bulutları eflatun O boy aynasından çıktı fransızın malı Vişne asidi vardı tadında rujunun Ah sinema yıldızı filan olmalı Ağızlığı kristal son derece uzun. Bir kibrit çakıldı mı ah yağmurluklu kız Alevinden anlamlı dumanlar üfürüyor Ah çocuk yüzünde gül goncası ağız Saçlarından incecik su tozu dökülüyor Sığınak gibi … Devamını oku…Ah – Attila İlhan

An gelir Paldır küldür yıkılır bulutlar Gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet O eski heyecan ölür An gelir biter muhabbet Çalgılar susar heves kalmaz Şatârâbân ölür. Şarabın gazabından kork Çünkü fena kırmızıdır Kan tutar / tutan ölür Sokaklar kuşatılmış Karakollar taranır Yağmurda bir militan ölür. An gelir Ömrünün hırsızıdır Her ölen pişman ölür Hep yanlış anlaşılmıştır Hayalleri … Devamını oku…An Gelir – Attila İlhan

Islığında usturalar bileniyor Bıyıkları marşandiz katarı Zulasında eroini esrarı Tutuklandıkça yenileniyor. Kafası kızdı mı taksim’de akşam Bütün lahmancunlar ondan sorulur Oğlanın birine takıldı / tamam Çengelköy’lü sevtap diye meşhur. Göğüsleri hakikat birer kumru Eskiden de süslenir boyanırmış Ayak ayak üstüne atıp oturdu mu İnsanda can mı bırakırmış. Sabaha karşı bir büyük rakı Yıldız tozuması külüstür … Devamını oku…Arabesk – Attila İlhan

Yağmurun yerden göğe yağdığı Bu gece yasak bölgedeyim Büyük çingenelerin çaldığı Kaçak silahların içindeyim Sevişmek kapısının kapandığı. Bir nabız yoklar ki daima Hızlı bir nabız yoklar elim Öpüştüklerim hırsızlama Çirkin bir ağızda dişlerim Bir bıçak değer dudağıma. Gök yarıldıkça şimşeklerden Soğuk aynalarda kilitliyim Tırnaklarımdaki elektrikten Su gibi erir iliştiklerim Kıvılcımlar uçar kirpiklerimden. Doğumdan öncesini yaşıyorum … Devamını oku…Artı Sonsuz – Attila İlhan

15 Haziran 1925’te İzmir’in Menemen ilçesinde doğdu. 11 Ekim 2005’te İstanbul’da yaşamını yitirdi. İzmir’de Karşıyaka Cumhuriyet İlkokulu ve Karşıyaka Ortaokulu’nu bitirdi. Atatürk Lisesi’ndeki öğrenciliği sırasında Türk Ceza Kanunu’nun 141. maddesine aykırı davrandığı gerekçesiyle tutuklandı ve okuldan uzaklaştırıldı. Danıştay kararıyla eğitimi sürdürme hakkını kazandı. İstanbul’da Işık Lisesi’nden mezun oldu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ndeki yüksek öğrenimini yarıda … Devamını oku…Attila İlhan – Hayatı ve Eserleri

Aydınlık neyin oluyor senin Gökyüzü akraban filan mı Beni bulur bulmaz gözlerin Şimşek çakıyorum yalan mı Yüzünde yalazını gezdirdiğin Saçlarından tutuşmuş orman mı Akla ziyan bir şey elektriğin. Ayışığı mavisi dudaklarından mı O ışık zenginliği mi giyindiğin Uzay tozları mı yıldızlardan mı Elime dokunduğu an elin Güneşler açıyorum sahi ondan mı Aydınlık neyin oluyor senin.

I Açılmış sarmaşık gülleri Kokularıyla baygın En görkemli saatinde yıldız alacasının Gizli bir yılan gibi yuvalanmış İçimde keder Uzak bir telefonda ağlayan Yağmurlu genç kadın.. II Rüzgâr Uzak karanlıklara sürmüş yıldızları Mor kıvılcımlar geçiyor Dağınık yalnızlığımdan Onu çok arıyorum onu çok arıyorum Heryerinde vücudumun Ağır yanık sızıları Bir yerlere yıldırım düşüyorum Ayrılığımızı hissettiğim an Demirler … Devamını oku…Ayrılık Sevdaya Dahil – Attila İlhan

Aysel git başımdan ben sana göre değilim Ölümüm birden olacak seziyorum. Hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim Aysel git başımdan istemiyorum. Benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün Dağıtır gecelerim sarışınlığını Uykularımı uyusan nasıl korkarsın, Hiçbir dakikamı yaşayamazsın. Aysel git başımdan ben sana göre değilim. Benim için kirletme aydınlığını, Hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim Islığımı denesen hemen düşürürsün, Gözlerim … Devamını oku…Aysel Git Başımdan – Attila İlhan

Geleceğim bekle dedi. Ben beklemedim. O da gelmedi. Ölüm gibi bir şeydi. Ama kimse ölmedi.

Alsancak garı’na devrildiler Gece garın saati bela çiçeği Hiçbir şeyin farkında değildiler Kalleş bir titreme aldı erkeği Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler Çantasını karısı taşıyordu. Hiç kimse tanımıyordu kimdiler Gece garın saati bela çiçeği Üçüncü mevki bir vagona bindiler Anlaşıldı erkeğin gideceği Bir şeyden vazgeçmiş gibiydiler Bir türlü karısına bakamıyordu. Ayaküstü birer bafra içtiler Gece garın saati … Devamını oku…Bela Çiçeği – Attila İlhan

Sen istinyede bekle ben burdayım İçimde köpek gibi havlayan yalnızlığım Çünkü ben buradayım karanlıktayım Belki gelmem gelemem beş dakika bekle git Çünkü elimi kestim beni kan tutuyor Şarabım bütün ekşi suyum soğuk Yanımda olmadın mı seni daha bir çok seviyorum Belki gelmem gelemem beş dakika bekle git. Yüzünü ıslatmadan ağlayabilir misin Yarı geceden sonra telefon … Devamını oku…Belki Gelmem Gelemem – Attila İlhan

Seni ben kallavi sokağı’nda gördüm Sen beni görmedin görmedin Kapıları çaldım adını sordum Söylemediler öğrenemedim Seni ben kallavi sokağı’nda gördüm Bir daha görmedim bilmedim Belma sebil adını yakıştırdım Aklıma geldikçe her sefer Gözlerinin mavisini bitirdim Saçlarının siyahına başladım. Kallavi sokağı’nda güvercinler Benim karanlık istanbul’um Bir esnaf kahvesine oturdum Belma sebil ya geçti ya geçer Rüzgarını … Devamını oku…Belma Sebil – Attila İlhan

Beni de kırdılar içimde kırdılar Karanlık camlardan sular akıyordu Şimşekli bir boşlukta saat vurdu Beni de kırdılar belki yalnızdılar Belki onların da çocukluğu yoktu Bütün şarkılara kapalıydılar Bir genç kız değmemişti saçlarına. Beni de kırdılar ben artık küsüm Yağmurları yağmıyor ağaçlarıma Sularından içmiyorum susadım ama Beni de kırdılar soğuk bir ölüm Çevik bir bıçak gibi … Devamını oku…Ben Artık Küsüm – Attila İlhan

Dikenin kalbime battığı bir sonbahar günüdür Sen elini bulutların içinde gezdirirsin Bulutlar senin gözlerinin üstünde yürürler İçini kurtlar kemirir. Bence malumdur Buğulanmış camların arkasında masmavi yüzün Senin ateşler içinde olduğun. Bence malumdur. Ellerin muhakkak çocuk elleridir Hep kimsenin bilmediği türküler düşünürsün Onlar neden daima okul türküleridir Süleymancıktan bahseder Kara toprakta açık yeşil bir yıldız gibi … Devamını oku…Bence Malumdur – Attila İlhan