Kategori Ahmed Arif

Dağlarının, dağlarının ardı, Nazlıdır. Uçurum kıyısında incecik bir yol Gider dolana – dolana, Bir hastan vardır, umutsuz, Belki Ayşe, belki…

Hamravat suyu dondu, Dicle’de dört parmak buz, Biz kuyudan işliyoruz kaba- kacağa, Çayı, kardan demliyoruz. Anam sır gibi saklar siyatiğini,…

Çarpmış, Paramparça etmiş, Kara sütü, kara sevdayla seni… Ve kara memelerinde dişlerin asi, Karadır, upuzun yattığın gece, Felek, ah ettirir,…

Leylim – leylim dünyamızın yarısı Al – yeşil bahar, Yarısı kar olanda Gene kavim – kardaş, can – cana düşman,…

Beşikler vermişim Nuh’a Salıncaklar, hamaklar, Havva Ana’n dünkü çocuk sayılır, Anadoluyum ben, Tanıyor musun ? Utanırım, Utanırım fukaralıktan, Ele, güne…

Bir ufka vardık ki artık Yalnız değiliz sevgilim. Gerçi gece uzun, Gece karanlık Ama bütün korkulardan uzak. Bir sevdadır böylesine…

Akşam erken iner mahpusaneye. Ejderha olsan kar etmez. Ne kavgada ustalığın, Ne de çatal yürek civan oluşun. Kar etmez, inceden…

Maviye Maviye çalar gözlerin, Yangın mavisine Rüzgarda asi, Körsem Senden gayrısına yoksam Bozuksam Can benim, düş benim, Ellere nesi? Hadi…

Tekmil ufuklar kışladı Dört yön, onaltı rüzgar Ve yedi iklim beş kıta Kar altındadır. Kavuşmak ilmindeyiz bütün fasıllar Ray, asfalt,…

Hayatı ve Eserleri (1927 – 1991) 21 Nisan 1927’de Diyarbakır’da doğan Ahmed Arif’in babası Kerkük’lü Türkmen, annesi Kürt kökenlidir.  Diyarbakır…