Afşar Timuçin

Afşar Timuçin 1939’da Manisa’nın Akhisar ilçesinde dünyaya geldi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde öğrenim görürken 1967’de Kanada’ya gitti. Montreal üniversitesinin felsefe bölümünden mezun oldu. Yurda dönüşünde Erzurum Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde Fransızca okutmanlığına başladı. Aynı üniversite de doktorasını yaptı. 1992’de profesörlüğe yükseldi. İstanbul’da Kavram Yayınları’nın ve üç aylık Felsefe Dergisinin sahip … Devamını oku…Afşar Timuçin – Hayatı ve Eserleri

Ölümün üstüne sünger çekin Yaşayandan başkası bilmez yaşadığını Ölümü zambaklarla süslemeyin Giden aldı götürdü yanlışını. Geriye umut kalmış gibi Acıyı anılarla beslemeyin Vazoya dün koyduğunuz çiçeği Kısaca herşeyiyle astığınız gerçeği Ölü resimleriyle süslemeyin. Yalnızlığa o kadar gücenmeyin Saplanmayın bilgi kitaplarına Çaresiz kalanı da anlayın Sıradan sevinçleri küçük duyarlıkları Akşamcılıkları hoş karşılayın. Sakın ölüme geç kalmayın … Devamını oku…Bilgelerin Ölüm Türküsü – Afşar Timuçin

Düşüncemde yanan mum yüreğime vuran ışık Bildik sevgilerin uzağında büyüyen Yepyeni bir dünyada açan ilk menekşe İğreti sevinçlerin hiç mi hiç yaşamadığı Geleceği bağrında yaratan güçlü toprak Deli ırmak dik yamaçlardan süzülen su Çiğ düşen bembeyaz akşamın vurgunu Bir varlığı bütünüyle anlatan koca kitap Lambanın çevresinde dönüp duran pervane Uslu bir yanardağ bağda bir salkım … Devamını oku…Eksik Bir Tanıtlama – Afşar Timuçin

Sandığa koy bu mendili, kullanma Üstünde martılar uçuşuyor – Her biri bir mavinin telaşçısı – Başedilmez bir deniz demektir bu Kimseye gösterme, sandığına koy bunu. Onu benden daha genç, Daha dirençli, daha umutlu Bir savaşçıya sakla Kavuştuğunuz en güzel sabahta Çıkarırsın sandıktan. Bu deniz yıllarca seni bekledi dersin Söz bilmez, söz anlamaz kuşlarıyla Seni karşıladı … Devamını oku…Mavi Mendilin Türküsü – Afşar Timuçin

Bulutlarla süzül denizlerde yıkan Kopar ufuklarda yağmurlardan sonra açan O görülmemiş çiçeği ellerinle Rüzgar ol dağlara doğru yaslan. Özlemin seni yanıltmayacak Sen uzak sevdaların yolcususun Bırak boşluklara yavaşça kendini Ne aynalara sığın ne kapı arkalarına. Gez dolaş uzayları Işıklarla kamaşsın gözlerin Bulutlar sıcak sıcak sarsın seni Su kuşlarının uçtuğu yerden bak kocaman dünyaya. Onlar ki … Devamını oku…Uzakların Özlemi – Afşar Timuçin

Açıklara çıkalım boğulmamak için Günün kuytu yerleri şimdi harap İçimizde bir ezgi inceden inceye Bizi kendimize bağlarken akşam olur Karanlığı gümüş rengine boyar mehtap. Oturup uzun uzun konuşsaydık Sevişmek nasıl olsa gene olur iyi kötü Bir ıhlamur sıcaklığı yayılırken odamıza Her şeyi ince ince düşünseydik Ölümü kırgınlığı inceliği en başta Bütün eksiklerimize gülüp geçerek. Belki … Devamını oku…Ağacın İkindi Türküsü – Afşar Timuçin

Baba, nisan yağmurları bir panayır türküsüdür Birazdan güneş açınca verecekler oyuncaklarımızı Baba, savaş olmasın; savaş çıkarsa Kirletirler göklerimizi, yırtarlar uçurtmalarımızı Baba, savaş patlarsa en çok bize kızacaklar Ağabeylerimiz kıracak, çelimsiz bacaklarımızı Bilyalarımızı ezecek tanklar, düşlerimizi dövecek toplar Çamurlara bulayacaklar nisan yağmurlarımızı Güneşlerimizi ve aylarımızı söndürecekler Kendi çocuklarına götürecekler belki de portakallarımızı Baba onlar da çocuktur, … Devamını oku…Bir Akşamda Çocukların Türküsü – Afşar Timuçin

Şimdi öksürtür beni Yıllar önce içtiğim O paslı cigara İçsem de almam tadını. Kokusunu duysam yadırgarım Anlamam artık bakışından Dünkü kadar açık ve kesin Bir biçimde bilsem de adını Seni bir türlü tanıyamam. Şimdi iter beni Eskiden söylediğim şarkılar Bitenle başlayan arasında Dünyalar kadar uzaklık var.

Bir akşamüstü balçık kuşları Sessiz dökülürler yorgun akşama Zehirli saatler emzirir suları Günün ardından uzanıp dağlara Yağmacılar doruklarda yıldızları çalarlar. Zamanın örgüsünü dişler gece kuşları Uykunun kanını emer vampir Güzelliğe kezzap döker karanlık Sevinci tutsak eder korsanlar Yavaş yavaş açılır yılan yumurtaları. Düşleri eksik imgelerle bozar Kirpiler, kuzgunlar, kokarcalar Geceye çakılır eskiyen kasımpatı Uzaklardan boş … Devamını oku…Ölümleri Düşündüğü Türkü – Afşar Timuçin

Şiirler yazdırdı bana bakışın Eline kırk yıl kalem almamışlara Soğuk yürekleri ısıttı aşkın Kendini büsbütün bitmiş sayanlara Duyurdu yaşadığını içten içe. Utandırdı yoksunlukları renk renk dünyan Suskunluktan başka şeyi kalmamışlara Doğanın dinmeyen sesini getirdi Şarkılar söyletti duruşun Sevinmeyi unutmuşlara. Yılgınlığa sürükledi kimini Kimini ölüme attı Uykusunu kaçırdı kiminin Kimine sensizliğin Bıçak gibi acısını sapladı. Çok … Devamını oku…Varlığının Türküsü – Afşar Timuçin

Birlikte bir kıyıyı kuşattık Bütün tarihçiler eski kuşatmaları Evlerinde bir bir yanlış yazarken Gemilerimizi saldık serin sulara Onun gemileri benim gemilerimden Sanki biraz daha tedirgindi. O tedirginlik bitti Gözlerine dalıp gittim Dalgalara sedef kakmalarını Yayarken ufkun pembeliği Açıkça seni seviyorum dedim Ben de seni seviyorum demedi. Kendini bilmez bir karga Oh olsun diye bütün kargalara … Devamını oku…Akşam Kuşatması – Afşar Timuçin

Çocuk olmak sana iyi gidiyor Hep bu sularda, bu bulutlarla oyna Hep üstünü ıslat, hep kirlet ellerini Ayakkabın iki günde delinsin Bir rüzgâr kesinliği gibi geç sokaklardan Eskidikçe eskiyor sevinç de, kaygı da Gözünden sakın sevincini Kaygılarını iyi koru Sakla şimdi oyuncak sandığında Dağda kümelenen karı, güne sızan acıyı Beni unuturken sakın öldürme Yüreğime işlediğin … Devamını oku…Bir Çocukluk Türküsü – Afşar Timuçin

Hangi saatte durur şiir Hangi saatte başlar Horozlar hangi saatte öter Hangi saatte yıkanır ışıkla Gecenin çamuruna batanlar. Böyle sen mi geldin sabaha karşı Alkol tütün ve yalnızlık içinde Böyle sen mi geldin sessiz Çocukların doğmasından, günün ışımasından Kavgada insanların ölmesinden korkarak Böyle sen mi geldin kaça kaça. Kaygılar hangi saatte başlar Hangi saatte yenik … Devamını oku…Gece Gelenin Türküsü – Afşar Timuçin

Kuşlar özgürlüğü kanatlarıyla yazarlar Göklerin serin mavisine Özgürlük biraz benzer Güllerin çocuk yüzlü durgun güzelliğine Özgürlük biraz benzer Denizlerin ufuklarda başlayan bitmezliğine. Beyazlara çizilen yorgunluk Silinir martıların korku veren sesinde Ne varsa göklerde var Ovalardan ufuklara kadar Ne varsa gözlerinde.

Yağmurlar yağdı ve hiç dinmedi Her biri saydam çiçeklenen saçında Yağmurlar daha çok pencereler içindi Öksüzdüm gözyaşıydım dudağında Bir sancıydım boğuk akşamlar gibi Büyüdükçe büyüdü isli ve yalnız olmak Kirazını soldurdu ağaçların Nasıl devrildi taşlar üstümüze Çoğalan nasıl boydan boya kuşkular Kar dizboyu ölümü sokakların Ezgiler sabahlarda eriyecek Gözlerin uykumda yeşerir durur Kalsam çağlar boyu … Devamını oku…Yağmur Arkası – Afşar Timuçin

Bir seferden döneriz seninle bazı akşamlar Gün bulutları açık mora boyadıktan az sonra Bile bile karanlığın bizi kalın örtülerle örteceğini Son ışıklara dalarız koşa koşa gene de Sürgününüm, izini sürerim her yerde seve seve Alacakaranlıkta hem özlemlin hem öksüzün olmak için Kapanmaya hazırımdır kat kat kendi üstüme. Yağmurdan, güneşten, poyrazdan, uzun yollardan Biz şimdi gurbetimize … Devamını oku…Akşam Serüvenleri – Afşar Timuçin

Onlar savaşçıdırlar içlerinde Gökleri yeni baştan kurarlar. Böyle çıkma gece vakti balkona Havalar soğudu üşümesin ayakların Acıya salıverme kendini bir çırpıda. Sonumuz nasıl olacak diye yorma kafanı Umutsuzluğa kapılma, gelip geçenlere bak Umutsuzluk suçunu işlemek bize yasak.

Bir de pisliğin çiçek gibi büyüttüğü Uyuşuk ve anlamsız otlar var. Ünlü yayınevlerinde Halka ışık tutan bütün romancılar Öfkeli öfkesiz bütün ressamlar Ve bütün ince kemancılar Büyük adamların anlayışlı eşleri İnsan pazarının reklam şairleri Ben gidince geriye kalacaksınız benden. Her zaman böyle olur Rüzgâr toz bulutları bırakır giderken. İçindeki karmaşayı dünyaya taşıyanlar Eğri düşünenler, doğru … Devamını oku…Geçen Zamanın Türküsü – Afşar Timuçin

Beni rüzgâra verme Öfkeli bir deniz gibi Üstünden atma beni Yazdığın gibi silme. Yumlama parçalama Ne yapsam kırılmaz diye İtme koca dağlardan Gidip gelip ağlatma. Bu bensiz yapamaz de İçimin derinlerine sakla Gösterme kimseye beni Gönlünde tut bırakma. Kuşlara parçalatma Çöllere koyup dönme Gözden çıkarma beni Tam her şeyimi aydınlatırken Yeter bu kadar deyip sönme. … Devamını oku…Sana Son Mektubumdur – Afşar Timuçin

Yaşamak bir denizdi önceleri Şimdi olsa olsa yalnız sevinçtir Ne acılar ne gözyaşları Onun güzelliğini silebilir Kayaları ellerimizde ufalayarak Kurduğumuz küçük evlerde Küçücük devler gibi ölesiye seviştik. Ağaçlar diktik çocuklar büyüttük Savaşmayı ve paylaşmayı bildik Doğrudur her zaman bir şey eksik Doğmadan ölmeye benzer Bir şey var içimizde İnancı ve sevdası bize yeter Ürkek bir … Devamını oku…Yaşamak Nedir? – Afşar Timuçin