Adnan Özer

Zamanın ve güneşin beslediği miskin bıldırcınlar, erimiş kanatlar ve ayaklar, rüzgarın uzun takvimi, yitmiş kayıt çizgileri en uzun ömürlü ağaçlarda. Gel bana, ömrüm kısa, gün boyu toprağın sıcak mıknatısıyla kurumuş, bedensiz bir gömlek gibi. Sar göğsümü, sıvan sırtıma, sen kaynamış sütün ince kabuğu, inandır beni kendine hem ağzından çıktı bir kere ‘seviyorum’ sözü boşlukta başı … Devamını oku…Dışarda Taşlar – Adnan Özer

1957’de Tekirdağ’ın Gazioğlu köyünde doğdu. Liseyi Batman’da bitirdi. 1979’dan beri İstanbul’da yayıncılık yapıyor. İstanbul Devlet Güzel sanatlar Akademisi’nin şiir yarışmasında birincilik kazandı. Tekirdağ yöresinin halk söylenceleri, türkü ve tekerlemelerine modern şiir yöntemleriyle yaklaştı. Son dönemlerdeki şiirindeki içerik ve sözlükçeyle, Doğu kültürüne, fiziğe, İsmet Özel’dekini anımsatan benmerkezci bir başkaldırı yöntemine yöneldiğini görülüyor. Neruda, Paz ve Pesao’nun … Devamını oku…Adnan Özer – Hayatı ve Eserleri

Biliyor musun hangi düşte olduğumu? Hangi yıldızdan çekmeli yerimi saptayacak ışık çizgisini? Yeryüzünü karıştıranım ben; yeri bulunmaz artık andığım eşyanın. Yazdığım deniz nerde? Hangi bellekte köpürür böylesine? Bir top kar olduğum dağlarda soluk gibi alıp verdiğim çığlık içimi kürüyor, anıların karı geçiyor dışavurabildiğim dağ silsilesinden. Yıllar sonra… sade yalnızlığım ben; hem gece hem müzik insandaki … Devamını oku…Düz Yanılsama – Adnan Özer

Kışın soğuk balıktan günlerini sayıyorum ağımda. O yaza hiç dönülmeyecek! O başlatılmamış, o varsayılan ortasında yaşanmış sevda yakılmamış bir mum gibi aklımda. Kesik ağzıyla suları eğrilten boğaza karşı durup da oraların kuşu yalıçapkınını hecelemiştik beyaz bir yelkenli gecesiyle sulara. Kışın vurgusu açık, bağımsız bir ses, esiyor bize değmeden, bizden almadan hiç uğramadığımız bir yerlerden doğruca. … Devamını oku…Gizledikçe Aşk – Adnan Özer

Ne arıyorum çarşıda tezgâhlardan düştü ellerim ne alıp ne satmaya uzun sokaklar düşlemek benim işim yaza bakan, kireç boyalı koştursun güneşin limondan atları alkışlanarak çırakların çürük lastik kokan nefesleriyle. Kimin aslıyım ben ne yüz oldum ne ayna azdı gençliğim aya doğru tutulan çarşaflar arasında anladım hep aynı kadındır sokaklar yokuşlar gevşemeyen orospular ne pamuk ne … Devamını oku…Kafileler – Adnan Özer

Gözyaşlarının gücü vardı eskiden ırmak yüklü adamlardır, tuz katarlarının ardınca giden gölgemizde damlaların bıraktığı izlerden açılırdı hayal, tuzun sudan bukağısı çözulurken Utanır arınırdık şehirde fazla kalmak suçundan, akıl danışırdık yağmura, nasıl döneriz evlerimize doğru yollarından, nasıl fener yapıp kemiklerimizden, tütsüleriz gecenin mor arılarını çıkınca kovanından. Çoraksa gece, saçlarda yıldız, gözlerde yine yağmur, sarı bir zaman … Devamını oku…Kırlara Veda – Adnan Özer

Bir devir aşk diye beni doğurdu Aldı bedenimi Mağrip sıtmalarından Nil diplerinden söktü ruhumu. Sisli denizlere açıldım bir zaman; ne altın ne meyve, yad olsun keşfettiğim kıyılar. Zamanın hayatla içlendiği çöllerde bir çadırım olsun yeter. Ne göreceğim aynalarda çağ bütünüyle yanılsama İşkenceye alınıyor eşkalim: Şehre yeni bir şamata Gün gelmiş süslü satraplar ünlenmiş kaç defa … Devamını oku…Kine Ez? – Adnan Özer

Anız yangınları sıçramıştı Yaban güllerine. Başakçılara sordum Sordum sordum sordum durdum. Tirşe gözyaşları düşüyordu Cam göbeği göğsüme. Göçen avcılara sordum Sordum sordum sordum durdum. Keten tarlasından geçtim Soluk soluğa. Ahlatçılara sordum Sordum sordum sordum durdum. Sazlı çatakta dolandım Yeşil yareler içinde. Taraşçılara sordum Sordum sordum sordum durdum. Yâr seni sordum Onbaşılar kollarımı bağlıyordu. Uzakta taliga … Devamını oku…Makedon Güzelini Arayan Çingene – Adnan Özer

Çıkar gelir alacakaranlık yeni sürülmüş tarlalardan her adımda biraz daha yiten topukları ve taflan külüne kokan elleriyle çıkar gelir her solukta bir dermansız hastalığın iç kanamalarını çekerek sinesine. Dalgalarda çözer saçlarını alizeler fosfor su yüzüne vurur bir çağanoz çıkmak ister göğsünün sarmal dehlizlerinden. Ağır ağır yürür gece taşlarında otlar bitmiş Aspendos’un sahnesine ve eski, alışkın … Devamını oku…Marmarada Akşam – Adnan Özer

I Düşlerimi “şerre” yoruyor bir deli kadın korkuluğumu kaçırttı kargalar dönecek bir evim yok uzaklara atıyorum şapkamı. Yüreğimi “hayra” yoruyor bir deli kadın besmele kokuyor şiirim duadır onlar sakalsız gençler için -Kim öpecek onları? Selâdır onlar kusurlu kızlar için -Kim sevecek onları? II “Kâinat” bölündüğünde ordaydım bir soluk yaprak düştü payıma arşa çıktım boynumun kuru … Devamını oku…Medrese İsyan (I.II) – Adnan Özer

Ayrılsam mı kavuşsam mı şaşırdım bu iskelede. Kararsızlığın ortasında ihbar ediyorum belleğimi. Tekrar ediyorum insanlığımı habire. Bir anda binip gemilere uzak denizlerdeki mezarıma gidiyorum. Bir anda vuruyorum rıhtıma (Beyazlar giyindim; ipeğin ardında kırmızı patlamış bir güneş akıyor etlerimden) . Kışın anıları ve bu denizin dalgaları saklı saçlarımın uzayışında. Söyle bana, yaşatmaya yazgılı mısın bu adayı; … Devamını oku…Mermer Adasına Veda – Adnan Özer

Ne zaman onur duysam yaza verdiğim ömürcükten ve yalnızlığımı duyarlı bir duvarla paylaşmaktan; ısınmış kuşlar getirir kibrit kutusu odalara yalnız gelişinin izleri olan bir kadının ayakları, kilimlere, çıplak betona dişi nakışlar, güneşten artırılmış menevişler… atar. Bilir gökyüzüne bakmaktan ve evrenin yaratılış sırlarından korktuğumu. Oturup diker yırtığımı, söküğümü kadınlığının topraksı edalarıyla. Bense erkekliğimin folkloruyla çalkarım ona … Devamını oku…Paylaşılan Uyum – Adnan Özer

İnsan bir okyanus koymalı bazen arasına ayak izlerinin, sığınsa da kalbine gezerek ısıttığı karalar zalim kahramanı olmalı bütün terk edişlerin. Çok görülmüştür kartalın kıyıdan döndüğü kaplanın yırtıcı merakıyla denizden yüzgeri ettiği, ama bir kere olsun erkek dediğin bırakıp ardında ata mezarlarını uzak volkanların kaynayıp söndüğü adalara gitmeli, adını söylesin diye bir taşın içinden evini yakan … Devamını oku…Rüzgar Durdurma Takvimi – Adnan Özer

Seni seviyorum. Çağladıkça coşan su estikçe dellenen rüzgar ekildikçe anaçlaşan toprak öğütler bunu bana. Seni severken. Türküden türküye geçer ırmak toprak yaz yağmurlarıyla oynaşır öğle tozlarıyla dolanır rüzgar ufku adınla uyarırlar beni. Seni seviyorum. Bağda çillenen salkım dalda allanan meyva öttükçe kendini tüketen kabakçı kuşu öğütler bunu bana. Seni severken. Yaz güneşi şehvete boğar bahçeyi … Devamını oku…Seni Seviyorum – Adnan Özer

I Gece teninin en koyu tonuna ulaştığında çöküyorum bir gölge masanın başına gizlerini demek istiyorum gönlümün kimseyi şaşırtmasa da çalakalem mıncıklamak istiyorum orasın burasın önümdeki dişi kâğıdın ellerimin zekâsıyla başlıyorum bir şeyler karalamaya. II Gece kara çarşafının altında sevişiyor sinsi âşığıyla. – Eziliyor atmosferin çimenleri – Çekip gidiyor o tanrısal hovarda iliği boşalınca ve yıldızlar, … Devamını oku…Şairin Emekleri – Adnan Özer

Seher vakti siliniyor yeryüzünün sürmesi gözünden kırılıyor gökyüzünün camları iğneler, ısırıklarla dolu denizin yorgun kolları şafak. Gerdek sabahının pembe gelini açıyor perdelerini yellerin çiğden kanatları ırgalıyor gülleri, zambakları. Uyanıyor delikanlı düşünü bitiremeden – Aşığım diyor – Yanığım Savurup göğsünün sapını samanını.

Geçiyor Balkan günlerim bir elmanın nazik soyuluşunda. Kalp de yaradır, diyor ayazda türküm kanıyor her yola koyuluşumda. Ölümün dişlediği bir meyveymiş geçmiş özlemi çocukluğun çürüyüp yapışması deriye. Ah, o kar fısıltılı bahçeler dedemi, amcamı, hele de babamı çağırırlar mı geriye… Trakya, nasıl ayrıldım senden sıvalı kerpiç bacalardan duman tüterken. Nasıl da camlarda kaldı süzgün gözlerin, … Devamını oku…Yol Şarkıları – Adnan Özer