En güzel şiirler
En güzel şiirler
Eskiden kar yağardı Kar sendin.. Kar bendim.. Kar bizdik. Eskiden, Kar yağardı.. Henüz ayrılmamıştık.. Henüz bölünmemiştik.. Aynı mahalledeydik.. Zengini..Fakiri..Esnafı.. Yoksulu bir arada.. Birliktik.. Omuz omuza sımsıcak yaşardık ve Kar yağardı bembeyaz.. Lapa lapa.. Henüz bölünmemiştik.. Henüz ayrılmamıştık.. Henüz icat olmamıştı…
Göklere yük- selince bağımsızlık bayrağı, Doluyor içimize bir yaşama sevinci; Sevgili Cumhuriyet, Ata’nın armağanı, Canımız pahasına koruyacağız seni. YÜZ YIL DEĞİL YÜZLERCE, BİNLERCE YIL SONRA DA YAŞAYACAKSIN SEN DE ÖZGÜRLÜK VAR OLDUKÇA Geceler boyu süren bir uzun karanlıktan Başardık çıkarmayı…
Bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer Benimle yeniden tanış Bıraktığın gibi olmayabilir bir çok şey Yaşım, aklım, başım yufka yüreğim Belki de biraz daha zalim, belki de medeni halim Bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer benimle Yeniden tanış…
Akıyordu su gösterip aynasında söğüt ağaçlarını. Salkımsöğütler yıkıyordu suda saçlarını! Yanan yalın kılıçları çarparak söğütlere koşuyordu kızıl atlılar güneşin battığı yere! Birden bire kuş gibi vurulmuş gibi kanadından Yaralı bir atlı yuvarlandı atından! Bağırmadı, gidenleri geri çağırmadı, baktı yalnız dolu…
Hoşça kalın dostlarım benim hoşça kalın… Sizi canımda canımın içinde, kavgamı kafamda götürüyorum. Hoşça kaim dostlarım benim hoşça kalın… Resimlerdeki kuşlar gibi dizilip üstüne kumsalın, mendil sallamayın bana. istemez… Ben dostların gözünde kendimi boylu boyunca görüyorum… A dostlar a kavga…
Babama Arkadaşlarının taşında ağla Dört yıldır her yerde can verirken ilk Bak bugün mukaddes duygularınla Sana sus diyorlar zavallı gençlik. Dört yıldır hudutta kan dökenlerin Yaslarla kendin yaz mersiyesini Dört yıldır hudutta kan dökenlerin Matem yıllarında yükselt sesini. Bir ah!..…
Uykuya yatar şehir Renkler susar, Annem ağlar hatıralarda.. Yatağımda sallanırken pembesi dökülmüş düşler Yuvarlak bir kentten kadifemsi kucaklara düşerim. Eller birleşip uzanır çocukluğuma Çıplaklık, bu kadar yakışır mıydı bana… Ansızın gözlerim büyür Yaşanmışlık akıtan bir çeşmeyimdir düş başında Avuçlar uzanır,…
– Avrupa’da en iyi Türk Şiiri… – Sen iki ters bir düz kırgınlıklar örerken beş numara şişle Yumuşacık kakaolu kekler yapardı karşı evin annesi İmrenirdim Mutfağındaki eksik malzemeden bihaber Tepeleme dolu kızgınlıklar yüklerdim dişlerimin arasına Bilmezdim anne Karşı evin babasında…
İzmit’li şair Deniz İnan “Karşı Evin Annesi” adlı şiiri ile Avrupa’nın en iyi Türk şiiri ödülünü almaya hak kazanmıştır. Bu ödülle Türk Ulusunu onurlandırmış ve yüzümüzü güldürmüştür. Kendisine teşekkür eder başarılarının devamını diliyoruz. ESERLERİ / ŞİİR KİTAPLARI – Aşkın Nü…
“Akrep gibisin kardeşim, korkak bir karanlık içindesin akrep gibi. Serçe gibisin kardeşim, serçenin telaşı içindesin. Midye gibisin kardeşim, midye gibi kapalı, rahat. Ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim. Bir değil, beş değil, yüz milyonlarlasın maalesef. Koyun gibisin kardeşim,…
Kapanıp gölgeli göz kapakları Karşımda bir kadın uykuya dalmış Sanki o hulyalı bir suya dalmış Kapanıp gölgeli göz kapakları Sağ kolu altında güzel boynunun Bükülmüş bembeyaz bir kuğu gibi Her inip kalkması ya o koynunun! Kim bilir ne mesut bunun…
«Gemici arkadaşlarıma» Boğazın suları ne kadar durgun? Sahilde soluyan dalgalar yorgun Çırpınan bir siyah kanat gibidir.. Uzaktan akseden şu acı ses ne? Gömülüp göklerin loş sinesine Kaybolan karartı bir gemi midir? Gidenler bir daha dönmezse eğer Açılıp kapanan şu kızıl…
Bir sonsuz hiçliğin koynunda sevdam Her gün biraz daha derinleşirken Niçin yıkılmıyor başıma bu dam Yenilmez acıyı fazla tattım ben Gelmedim sesinle bir dem elele Bakmadım gözüne bir kere bile Beynimi kudurtan bu humma ile Düşersem günahkâr emin ol ki…
Gönlümün yolları öyle ıssız ki Görmedim üstünde bir rüya bile Bu boşluk içinde uyurdum belki Ben de okşanılsam bir kız elile. Gördükçe sevişen mesut çiftleri Sızlıyor kalbimin en ince yeri Bu güzel kızların neden hiç biri Eğlemez bu gönlü teselli…
Hummalı ruhları sevda sarar da Her gencin yanında bir sevimli kız Dert gibi karanlık uzun yollarda Yine ben yalnızım her gece yalnız Mazide tattığım sergüzeştleri Ne kadar getirmek istesem geri O eski günlerin şimdi her biri Kalbimde geçtiğim yol kadar…
Yine akşam oldu karardı sular Boş dağlarda kaval akisleri var Göllerden kayboldu beyaz kuğular Eğilen dallarda inliyor rüzgâr Gümüş çivilerle sema gerildi Gecenin gölgesi düştü ovaya Lâleler sarardı güller serildi Bülbüller âşıktı doğacak aya 1335 – Nişantaşı
Hayal yollarında emeller sönmez Oralara bin nur yağar her gece O yollara sapan bir daha dönmez Yürüdükçe uzar, uzar, günlerce O yollarda her gam, her acı erir Ve göklerden bir ses der ki ilerle O yollardan nice bin âşık şair…
Dün gece rüyamda gördüm ben sizi İkimiz sahilde berabermişiz Enginde soluyan yorgun denizi Saran ufuklara ruh olmuşuz biz Ak benekli siyah tülüyle gece Alırken bir solgun günü koynuna Gözlerin mahmurdu senin gizlice Bir buse kondurdum güzel boynuna El ele gülerken…
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor Onlardan kalbime sevda geçmiyor Ben yordum ruhumu biraz da sen yor Çünkü bence şimdi herkes gibisin. Yolunu beklerken daha dün gece Kaçıyorum bugün senden gizlice Kalbime baktım da işte iyice Anladım ki sen de herkes gibisin.…
Hava kurşun gibi ağır!! Bağır bağır bağır bağırıyorum. Koşun kurşun eritmeğe çağırıyorum… O diyor ki bana: -Sen kendi sesinle kül olursun ey! Kerem gibi yana yana… «Deeeert çok, hemdert yok» «Yüreklerin kulakları sağır… Hava kurşun gibi ağır»… Ben diyorum ki…